top of page

DAG 43: van Abbaye de Scourmont naar Leuven over Thuin, 150 km

Bijgewerkt op: 20 okt. 2023

Om 5 u 45 uit mijn bed want ik wil op tijd klaar zijn om rond 6 u 15 naar de kerk te gaan voor de Lauden, de ochtendgezangen. 14 monniken danken God voor een nieuwe dag voor ze aan hun dagtaken beginnen. Monniken komen 8 keer per dag samen voor een eucharistieviering en voor een gezamenlijk gebed: metten of nachtwake, de lauden, de terts, de sext, de noon, de vespers en de completen of dagsluiting. Cisterciënzer monniken (H.Bernardus 1090-1153) volgen de regel van de H. Benedictus (5de eeuw) : ORA et LABORA of BID en WERK. Ook een 8-tal leken zitten in het kerkgedeelte dat voor hen voorbehouden is.


De abdij van Scourmont werd gesticht in 1850 door enkele monniken die afkomstig waren uit de abdij van West-Vleteren. De abdij van West-Vleteren werd op haar beurt gesticht door monniken uit het Noorden van Frankrijk in 1831. De abdij van Scourmont ligt op een goede 9 kilometer van het stadje CHIMAY wereldberoemd voor zijn trappistenbier. Ze is echt op enkele kilometers van de Franse grens gelegen. Ze stelden vast dat de grond in de buurt nogal arm was om genoeg te kunnen voortbrengen en beslisten dan maar om bier te brouwen zoals sommigen in West-Vleteren hadden geleerd. Nu produceren ze naast lekker bier ook lekkere kaas van melk van koeien die ze zelf kweken. Zo geven ze werk aan heel wat mensen in de streek.


Vertrek uit de abdij van Scourmont


Na de Lauden die een klein half uurtje duren is er ontbijt van 7 u 15 tot 8 uur. Brood, boter, confituur, vier soorten verse kaas of smeerkaas, thee of koffie en appelsap gemaakt van zelfgekweekte appelen en als fruit dezelfde appelen. In de eetzaal staat er een koffiemachine van Douwe Egberts die je automatisch alle soorten koffies maakt of chocolademelk à volonté. Een fijn ontbijt dat heerlijk smaakt in volledige stilte. Mijn fiets staat al vertrekkensklaar en om 8 uur stipt vertrek ik. Ik heb de oude heer aan de receptie nog speciaal bedankt voor zijn gastvrijheid en voor het gratis aanbieden van logies, het avondmaal en het ontbijt. Hij antwoordt gewoon door te zeggen dat hij blij is dat ik bij hen ben langs gekozen en hij voegt eraan toe: de fietstocht die jij hebt gemaakt met je twee kleinkinderen bewijst dan het leven sterker is dan de dood. Een stevige handdruk en ik pink een traan weg. Rientje in de hemel zal blij zijn dat we in Scourmont zijn langs geweest en die kilometers voor hem en met hem gefietst hebben.


Kapelletje in Chimay en de Ravel 109/2 (Réseau Autoroutes Vélo) met een vroeger stationnetje


Vanaf de Abdij is het eerst naar het stadje Chimay rijden en dat is een makkie van 9 kilometer want het is bijna de gehele tijd bergaf. Google maps brengt me, deze keer, feilloos naar de Ravel 109/ 2 die van Chimay naar Beaumont rijdt over 28 kilometer. Dat netwerk van fietsautostrades is fantastisch. In Beaumont volg ik het volgende stuk van die Ravel over 15 km tot het einde van een tweede stuk zodat ik Thuin bereik, een mooi stadje aan de Samber met zijn uniek belfort overblijfsel van een collegiale kerk afgebroken in 1811.


In feite moest ik voor Thuin al rechts afslaan, maar ik beslis wat langer van de groene Ravel te genieten. Opnieuw is Google maps nuttig want hij brengt me langs de Maas op een andere groene weg die langs de Samber leidt voorbij de ruïnes van de Abdij van Aulne. De resten van een grote cisterciënzer abdij die bijna volledig vernield werd door de gilets bleu blanc rouge van de revolutie in 1794. Je kan ze niet missen want één van de sluizen heet Ecluse de l’Abbeye d ’Aulne. Vandaar rij ik verder richting Marchiennes-au-Pont ,een verloederde buurt vlakbij Charleroi, waar ik even stop aan de Intermarché om inkopen te doen voor mijn laatste lunch. Dan kan ik verder rijden langs één van de vele kanalen in de buurt van Charleroi richting Brussel om dan af te slaan richting Ottignies en dan verder door naar Waver.


Het stadje Thuin,met zijn mooi belfort, langs de idyllische Samber


Dankzij al die mooie stukken Ravel fietsautostrades kom ik niet door het (lelijke) Charleroi ook al zie ik langs het kanaal verschillende (goede) voorbeelden van industrieel erfgoed. Op het laatste stukje Ravel, volledig in het groen, eet ik voor de laatste keer van deze pelgrims-fietstocht mijn lunch, enkele wraps die ik in de Intermarché kocht samen met een alcoholvrij 0.0 pintje en een appel.


In feite heb ik dankzij de Ravels zeker drie vierde van de dag op rustige en mooie groene wegen kunnen rijden. Daardoor heb ik ook een 20 km meer moeten fietsen maar het is prachtig weer. Nu stop ik met foto’s nemen want ik wil zo snel mogelijk in Leuven zijn. Het is warm geworden en mijn benen zijn vermoeid van de vele kilometers.


Ruïnes van de abdij van Aulne en de omgeving


Vanuit Waver rij ik over Sint-Joris-Weert naar Leuven (toch ook nog heuvelachtig!) waar ik rond 16 u 30 aankom: moe maar tevreden. Eli en oma verwelkomen mij super hartelijk en een tiental minuten later komt Moses ook thuis van school. Die omhelst me innig maar laat me toch opmerken dat ik best eerst een douche neem. Als de zweetgeur zal weg zijn belooft hij me nog inniger te omhelzen. We nemen snel enkele foto’s van de thuiskomst maar ik ben nogal moe en ik sta er dus wat belabberd op. Een uurtje later komt Floris thuis. Snel heeft Moses een tekst samengesteld in het Nederlands en vertaald in het Engels die hij op de sociale media zet om fier te verkondigen dat zijn opi met succes zijn pelgrims – fietstocht heeft volbracht en veilig thuis is. Tot mijn grote verbazing komen er die avond al een 60 tal reacties binnen met gelukwensen en bravo’s.


Verwelkomd door kleinkinderen en Magda


Dank aan al die vrienden en sympathisanten voor hun steun. Ook dank aan allen die het project financieel steunden en misschien nog zullen steunen. Zonder de steun van allen was deze tocht niet mogelijk geweest. Het Rinus Pini Fonds en de Koning Boudewijnstichting zijn al deze vrienden en sympathisanten bijzonder dankbaar. Ook Rientje is hen super dankbaar vooral omdat we met het ingezamelde geld projecten kunnen steunen voor zieke of terminale kindjes en voor hun ouders die een kindje verliezen door een tragisch ongeval of door een ernstige ziekte. Een deel van het geld zal ook gaan naar het behoud van de cheeta’s, het lievelingsdier van ons Rientje.


Ik vertrok op 16 juli en vandaag zijn we 6 september. Een tocht van ongeveer 3750 kilometer. Tijdens de heenreis werd ik gedurende bijna 1900 km begeleid door Floky: in feite leidde hij mij want hij duidde de weg aan en reed voor. Dat was de Via Turonensis en een stuk van de Camino Aragones tot in Spanje, Jaca, met twee cols, één van 1600 meter en één van 1800 meter. Daarna rustte ik een week uit in Serviès-en-val in ons huisje waar er elke dag hard gewerkt moest worden want Peter zijn B & B draaide op volle toeren; de extra handen van oma en opi waren zeer welkom .


Samen met Floky, Peter (oudste zoon, Magda, mijn lieve en efficiënte vrouw, en Bruno, mijn oudste kleinzoon


Op de terugweg werd ik ook begeleid (als leider) door Bruno die met mij de Via Podiensis af fietste tot in Le Puy en Velay. samen overwonnen we de vele heuvels van de Gers en vooral het Massif Central. Met beide, zowel met Floky als Bruno had ik fijne gesprekken en ze namen bewust deel aan de tocht omdat ze wisten dat ze iets zeer concreets en zeer zinvol bijdroegen aan het Rinus Pinifonds. Ik ben hen super dankbaar dat ze met grumpy granddad op stap wilden gaan.


Dank ook voor steun die ik kreeg van alle (schoon)kinderen en vrienden: Free, Tim, Ann, Peter, Vero, Yasmine, Chris(+je) en ook de steun van de andere kleinkinderen: Robin, Moses, Eli, Leo, Niel, Lucy en de aanmoedigingen van Jacobje. Tenslotte ook dank aan mijn (schoon)broers en -zussen: Litje en John, Eric en Nicole en Alain en Annie. Ik wens ook Christian en Christiane Roger te bedanken die ons zo gul in Bordeaux onthaalden.

Een speciale dank aan mijn vrouw Magda voor alle logistieke steun en voor haar eindreactie en redactie van de blog 43 dagen lang en ook voor het verspreiden van info langs Facebook. Dank aan Floky, Moses en Bruno voor hun werk op Instagram. Ook een hartelijke dank aan de sponsors die deze tocht mogelijk maakten, Dédé, Lucien-bikes en nog anderen en natuurlijk alle gulle donateurs. Dankzij de steun van al deze mensen en van alle vrienden en sympathisanten bracht ik deze tocht tot een goed einde. Ondertussen organiseerde Robin, zusje van Rinus eerder met de scouts van Sint Paulus Leuven een Paaseitjesverkoop en verkocht Yasmine, de mama van Rinus , kledij, aardewerk, Pini-hoodies en T-shirts ten gunste van het Rinus-Pinifonds eind augustus. Allemaal samen trachten we kracht, Pini power, te putten uit deze acties.


Paaseitjesverkoop, tocht op de verschillende Franse Via's naar Santiago en sale bij Yasmine


In de reacties die vandaag binnenkwamen waren ook al verwijzingen naar andere acties die in 2023 nog zullen plaatsvinden voor het Rinus Pinifonds zoals de marathon van Eindhoven georganiseerd door Hans, peter van Rientje en de corrida van Leuven op 30 dec. Er waren ook al suggesties of vragen over de mogelijke volgende pelgrims-fietstocht voor het Rinus Pinifonds van volgend jaar in 2024 op de Via Francigena of de tocht over Canterubury , Dover, Arras, Laon, Reims, Pontarlier , de hoge Grote Sint Bernardus pas, Pavia, Lucca naar ROME… Ik zal Rientje dan terug meedragen in mijn hart en op mijn fiets zoals ik hem vroeger meenam dagelijks in mijn bakfiets.


Jacobje (l) en Rientje (r) (met brilletje) in de bakfiets van opa


Een ding is zeker we vergeten RIENTJE NOOIT!

Eerst wat rust en dan zien we wel…DANK AAN ALLEN


Herdenkingsmoment in De Ark school met de klasgenootjes van Rientje, Rientjes plekje in Leuven, herdenkingsmoment in Serviès-en-Val op zijn lievelingsplekje augustus 2023



49 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page