Ik kan het niet laten van vroeg op te staan. Om 7 uur de deur uit van het nette hotelleke in centrum van Clermont Ferrand. De jonge man zegt dat ik voor Riom gewoon de straat van het Hotel Rue sainte Rose, een heilige met een rozengeur, moet uitrijden en altijd maar de hoofdbaan volgen. En hij heeft nog gelijk ook. Het is altijd wat zoeken wanneer Google maps mij op rustige wegen wil brengen die toegegroeid zijn of in een vuilnisbelt zijn veranderd. Maar telkens vind ik het wel. Men heeft mij al aangeraden de app Komoot te gebruiken maar die is niet gratis...
Riom met veel grijs/ zwarte volvic steen : en het landschap onderweg
Na een uur fietsen sta ik al in Riom en ik ga eerst naar de Basiliek van Saint Amable, in het centrum van Riom. Saint Amable was een heilige priester uit de 5de eeuw en blijkbaar een zeer lieve man zoals blijkt uit zijn naam die op "aimable" gelijkt. De stad oogt nogal zwart, maar dat komt door het feit dat het heel vaak volvic steen gebruikt is zoals voor de kathedraal van Clermont-Ferrand. Tot nu toe was op de weg alles relatief vlak. Het was de eerste keer na weken waar we altijd (heel) veel op en af en hoog en laag te verwerken hadden. Op een geven ogenblik zag ik op de weg links de uitgedoofde vulkanen en rechts van mij gewoon de platte velden. Later op de dag was het soms een beetje hoger maar niets in vergelijking met de Pyreneeën met Floky en de Gers en het Massif Central met Bruno; dat was indrukwekkend mooi maar ook indrukwekkend moeilijk. Zowel Floky als Bruno kunnen aanspraak maken op de rode bolletjestrui van onze Rinus-Pini Tour de France.
Riom: basiliek Saint Amable
Nu terug naar Riom en de Basiliek van Saint Amable. Dat het een basiliek is zie je aan het feit dat in het koor links en rechts van het beeld en de relieken van de heilige een belletje staat en een parasol in rood en geel. Alle basilieken hebben een speciale band met de basiliek van St Pieter in Rome. De paus verplaatste zich tussen de vele basilieken in Rome onder een rood-gele parasol en met een misdienaar voor hem die een belletje liet rinkelen om te zeggen dat de paus er aan kwam. Nog altijd doet hij dat vandaag. Je ziet op de foto’s de buitenkant van de basiliek, niet zo aantrekkelijk, en binnenin de mooie glasramen.
Riom: basiliek Saint Amable met de parasol, de bel, het beeld van de H. Margriet die de draak vertrapt
Daarna rij ik even tot de église Notre dame du Mathuret die bekend staat voor het beeld van Maria in de voorgevel met Jezus en een vogel in de hand, men noemt haar dan ook la Vierge à l’oiseau. Ik geef ook nog wat sfeerbeelden mee van de grootse straat met oude handelshuizen en woningen.
Riom; Notre Dame de l'oiseau en de omgeving
Van Riom probeer ik Garrant te bereiken en vooral de D 2009 te vermijden; dat is daar een 4-baansweg en zeer gevaarlijk. Ik reed er enkele kilometers op en zocht al snel een alternatief: auto’s en vrachtwagen toeteren en roepen dat je in de weg rijdt ook al mag je er op. Ik vind een kleine weg nadat ik een Christian aansprak die me fijn uitlegt hoe ik moet rijden naar Garrant. Ik dacht eerst dat hij een pelgrim was want hij trok een karretje met zich mee. Toch niet : hij is een gepensioneerde elektrotechnicus en informaticus van Michelin die hier in de buurt op pensioen is. Elke dag maakt hij een fikse wandeling met zijn terriër door de velden en dan neemt hij water mee voor de hond en zichzelf, wat voeding, een stoeltje om op te rusten als zijn terriër wat aan het graven is enz. Ik leg hem kort uit waarvoor ik fiets en hij vindt dat heel fijn. De terriër zie ik niet want hij is achter een haas aan het lopen, zegt Christian. Een kort en dankbaar afscheid en ik ben opnieuw aan het trappen.
Christian en het kerkje van Thuret
Onderweg zie ik een aanduiding voor een romaanse kerk in het dorpje Thuret en ik kan het niet laten om ernaar toe te fietsen. Een typisch kerkje voor de Auvergne zoals we er zagen in Brioude, Issoire en in Clermont-Ferrand maar kleiner. Een mooie zuidingang met een timpaan van Christus in een mandorla met twee engelen. Rientje is altijd superblij als hij engelen ziet. Hij heeft vleugeltjes met een extra kleur omdat hij vorig jaar samen met de engelen Bert en Wim meegevlogen is naar Santiago de Compostela. Hij hoopt dit jaar ook een speciale kleur bij te krijgen…Engel Bert die naar de USA vloog deze zomer krijgt waarschijnlijk enkele strepen en enkele sterren erbij zoals op de vlag van de USA. De foto’s van het kerkje van Thuret spreken ook voor zichzelf. Onderweg neem ik ook wat foto’s van gewassen : vooral de maïs staat nog op de velden soms ook nog de zonnebloemen maar droog en klaar om gepikdorst te worden. Zo zien ze er wel minder mooi uit. Soms liggen deze op de grond als slangen met een dikke kop.
Gannat: H. Kruiskerk
Rond 11 u 30 bereik ik (eindelijk!) het stadje Gannat dat een oud kasteel heeft en een interessante kerk Sainte Croix of H. Kruiskerk waar het schrijn van de patrones van de stad, Sainte Procule, zich bevindt. De kerk werd vanaf de 11de eeuw gebouwd in romaanse en later ook in gotische en laatgotische stijl. In het koor staat de H. Procule met haar hoofd in haar handen dus onthoofd. Ik dacht eerst dat het Saint Denis was van de kathedraal van St Denis, de begraafplaats van vele Franse koningen en die het begin inluidde van de gotiek met abt Suger, raadsman van de koning. Neen het was hetzelfde soort verhaal. Ze weigert te trouwen met een man die ze moet huwen van haar vader en verbergt zich in de buurt. Haar minnaar vindt haar en onthoofdt haar. Zij neemt haar hoofd in haar handen en stapt tot Gannat want daar wil ze begraven worden.. Mooi maar wreed verhaal of beter legende.
Gannat, H. Kruiskerk: beeld van Sainte Procule, glasraam en kapiteel
Wat mij vooral opvalt in de Sainte Croix kerk, zijn vele mooie kapitelen en glasramen die je van binnen moet zien maar ook één kapiteel dat aan de buitenkant van het koor te zien is, hoog tegen de rand van het dak van één van de straalkapellen van het koor. Dat kapiteel toont een geboorte van Jezus met Maria in Byzantijnse stijl: een samenvatting van het leven van Christus op één kapiteel: gewoon fantastisch. We zien de geboorte, het kindje dat gewikkeld in doeken boven Maria ligt (Byzantijns!), de ster van de 3 koningen, de engel die aan Jozef zegt dat hij moet vluchten naar Egypte en een soort Piëta die naar de wrede dood van Jezus verwijst na een te kort leven…
Gannat, H. Kruiskerk: kapiteel van de geboorte en een waterspuwer
Dan rij ik 30 km verder naar Saint Porcain-sur-Sioule, langs dit mooi riviertje. Ik moet nu de D 2009 volgen want ik heb geen andere keuze. Het is nu terug een tweebaansweg en het verkeer is druk vooral teveel vrachtwagens. Om 14 uur ben ik er. Ik lunch vlug: een stuk brood met de rest van een potje eendenterrine, een stuk brood met de rest van een potje coleslaw, een stuk brood met een restje roquefort en een stuk brood met de rest van mijn bosbessenconfituur: allemaal heel lekker en daarbij water met zero munt siroop .
De H- Kruis kerk van St Porcain, heeft een indrukwekkende toren en structuur. Binnenin is er een mooi houten gewelf. Alle plaatsen tussen de steunberen zijn volgebouwd met huisjes zoals ze dat in de ME deden. Er is ook een unieke Christus op de koude steen (Le Christ aux outrages in fet FR) uit de 14de eeuw, vele mooie beelden en koorstoelen en kleurrijke oude glasramen. enz. De foto’s vertellen meer dan mijn uitleg.
St. Porcain: H. Kruiskerk met houten gewelf en Christus op een koude steen
Het is al 15 u 45 en ik moet nog boodschappen doen. Bij het binnenrijden van het stadje kwam ik voorbij een Colruyt en ik wil die eens proberen: ze hebben niets van wat ik wil. Ik vraag aan een jonge man die er werkt hoe hij de naam van zijn winkel uitspreekt en hij zegt in perfect Nederlands de naam Colruyt met “ruit” wat moeilijk is voor een Fransman. Hij voegt eraan toe dat hij wel enkele weken heeft moeten oefenen om het juist te krijgen . Ik zeg hem dat het perfect is en hij glundert.
St. Porcain: H. Kruiskerk met glasraam, huizen tussen de steunberen en Piëta
Ik doe dus mijn inkopen in de Carrefour market, waar ze wel hebben wat ik wil, nl. een klaargemaakt gerecht, een flesje rosé (koud) en ontbijt voor morgenvroeg en ijsblokjes om alles fris te houden. Daar hebben ze Lotus producten en bij Colruyt niet en dat wou ik in feite checken bij Colruyt. Wel veel producten van het merk Casino; blijkbaar werkt Colruyt in FR samen met Casino. Met mijn aankopen achterop rij ik nog 6 km om in Contigny aan te komen waar ik zal logeren: een woonst die normaal aan families van rond de 20 personen wordt verhuurd. Vanavond hebben ze niemand anders en ik heb dus een volledig huis voor mij alleen: ik voel mij een echte landlord. De huisbaas, Alain, die ernaast woont met zijn Zwitserse vrouw komt me verwelkomen en zegt dat ik alles mag gebruiken. Mijn fiets kan binnen staan . Ik bedank hem en zeg dat ik er nu al van geniet. Nu eten en dan rond 20 uur “ bedtime” want morgen fiets ik naar Nevers, 100 km verder…dichter naar huis toe in Leuven en naar mijn vrouw, Magda, mijn (schoon)kinderen en…kleinkinderen.. Wat heb ik ze gemist…
Comments