Een slapeloze nacht. het was het dorpsfeest en vanaf 17 uur was er heel veel lawaai want ons hotelleke was vlakbij het dorpsplein. Normaal gezien een super locatie maar bij een dorpsfeest super lawaaierig. Rond 22 uur begonnen optredens op een podium en dat duurde tot 2 U 30. Toen dacht ik dat het voorbij was maar om 3 uur in de morgen begon het grote optreden van een Spaanse groep toe 5 U 30 ’s morgens. Dus heel weinig geslapen maar toch voelde ik me uitgerust. Om 8 uur rijden we naar de bakker waar we een volledig ontbijt kopen plus twee stukken pizza voor Floky zijn lunch. Voor mij een stuk brood. ik heb nog wat toespijs.
Op weg naar en op de col de Pourtalet
Rond 8 u 30 rijden we het dorp uit richting van de Col de Pourtalet (1794) meter. We zijn al goed gestegen in Sallent de Galliego tot 1300 meter maar nu moeten er nog 500 meter bij en dat voelen we onmiddellijk. Ik moet verschillende stukjes te voet doen maar na anderhalf uur hebben de eerste 15 km afgehaspeld. Een schitterende natuur wacht ons op gedurende kilometers .
Op de col du Pourtalet
We zitten een heel stuk boven de boomgrens en achter elke bocht wacht ons een nieuw nog mooier adembenemend landschap. Het is hard zwoegen tot boven maar het loont ongelooflijk de moeite. Veel mooier dan de Col du Somport gisteren. Eenmaal boven rijden we een 30 km snel naar beneden. toch stop ik geregeld om foto’s te nemen waarvan ik er een deel met jullie deel.
Lunch na de beklimming van de Col du Pourtalet
Een uur later zitten we al maar op 350 meter hoogte meer en het wordt heel wat vlakker. We stoppen op een stukje voie verte en lunchen in een stralende zon. Tevreden dat we onze tweede col hebben overwonnen en een om u tegen te zeggen. Daarna is het licht glooiend met soms een kleine stijging maar we geraken gemakkelijk in Lourdes. We zitten in een Italiaans hotelleke, Lutetia, met mooie vernieuwde kamers en alles zeer net. 45 euro voor een kamer met twee bedden en met badkamer. Ik ga naar het centrum van Lourdes en dat is natuurlijk de Grot waar Maria in de 19de eeuw verscheen aan Bernadette Soubirou. Sedert deze verschijningen en enkele miraculeuze genezingen groeide de stad uit tot een groot bedevaartsoord einde 19de en de eerste helft van 20ste eeuw. Bovenaan de stad staat een zeer opmerkelijk gebouw, het oude fort van Lourdes.
De basiliek van Lourdes, het fort van Lourdes
Naar het einde van de 20ste eeuw is de godsvrucht voor Maria heel wat verminderd en zijn er minder bedevaarders . Als student werkte ik tussen 1964 en 1968 als reisgids bij het Kortrijkse bedrijf CAROV. De zomer van 64 begeleidde ik tussen einde juni en einde september 7 of 8 bedevaarten met de bus naar Lourdes. Bussen met veel oude en jonge mensen. Jonge koppels gingen er nog Maria bedanken omdat ze elkaar hadden gevonden en gelukkig getrouwd waren. Het volgende jaar mocht ik ook reizen leiden naar andere plaatsen vooral in Frankrijk en Italië en een beetje Spanje. Mooie herinneringen. Ik ben laatst in Lourdes geweest in 1982 en dat is dus meer dan 40 jaar geleden. Ik stel voor naar het centrum te stappen maar Floris bedankt vriendelijk. Dat begrijp ik. Eén religieuze bedevaart is helemaal zijn ding niet. Hij weet niet wat het is.
Gelovigen die de grot komen aanraken en er bidden
Ik volg van mijn hotelleke vlakbij het station van Lourdes de koperen nagels die het pad aanduiden naar de grot. Dichter bij de grot zijn er alle soort mensen, gezonden en zieken, veel in rolstoelen, veel ouders met kinderen, veel geestelijken (mannen en vrouwen). Veel religieuze gezangen. In de winkelstraten vlakbij in de buurt van de grot is het de ene religieuze winkel na de andere. Men verkoopt er kaarsen, paternosters gebedenboekjes en -prentjes, snoep, kleren, juwelen enz. Het is één al commercie rond de Mariaverering: teveel en te overdreven . Ik denk dat Maria dat niet zo fijn vindt. Zij zou het allemaal eenvoudiger willen en Jezus zou waarschijnlijk veel van de handelaars wegjagen maar het is nu eenmaal zo. Ik spot er niet mee maar vind het spijtig. Geef mij maar een rustige romaanse kerk waar ik even kan nadenken en proberen te communiceren met God of met Maria om hen te vertellen wat we de laatste jaar hebben meegemaakt.
De commercie rond de grot
We hebben die dramatische zondag bij het ongeval van ons Rientje gebeden voor een mirakel meer er geen gekregen. We hebben de weken en maanden daarop veel mirakels meegemaakt in de vorm van steun en solidariteit van vrienden, familieleden en kennissen om Tim , Yasmins, hun kinderen ons en Dédé en haar familie te steunen. We zijn aan al die lieve mensen heel vaan dank verschuldigd voor alles wat ze voor ons en de familie deden. DANK U. Dank ook aan diegenen die onze voettochten financieel steunen om anderen te kunnen helpen. Daar denk ik aan terwijl ik naar de laatste meters naar de grot loop in stilte.
Aan de grot is het aanschuiven om onder het beeld van Maria door te wandelen en de rots met de hand aan te raken. Iedereen doet dat. ik raak de rots ook even aan voor Rientje.
De spijkers die de weg aanduiden naar de grot, gelovigen op weg, water tappen aan de kraantjes
Vlakbij kan je ook zitten om te bidden en de banken zitten vol. Links van de grot kan je kaarsen kopen om die te laten branden. er zijn er kleine en super grootste tussen de 10 euro en 750 euro per stuk. Je kan er ook missen laten lezen en daarvoor betalen in een speciaal kantoor. Links van de grot staan tientallen kraantjes waar je het miraculeuze water van Lourdes kan drinken. Velen vullen er vaatjes en plastieken Mariabeelden om mee te nemen naar huis als geschenk of aandenken. Ik wandel rustig door en loop even in de basiliek binnen die boven op de grot gebouwd is maar het hele gedoe stoort me. Ik wandel rustig terug naar ons hotelleke en denk gewoon aan ons Rientje en hoe hard we hem missen. Ik bid al wandelend enkele onze vaders en weesgegroetjes die ik als kind leerde speciaal voor enkele familieleden die me dat vroegen. Zo bereik ik rustig het hotelleke.
Zicht op het fort van Lourdes, ons lekker avondmaal in ons hotelleke
Samen met Floky eten we er gezellig en lekker. Het hotelleke heeft een Italiaanse eigenaar en kok en het is er erg lekker Italiaans eten. Daarna gaan we rusten want morgen wordt onze laatste trip, de 22ste dag, van Lourdes naar St Gaudens of ergens in de buurt op een 150 km van Serviès-en-Val. Daar komt onze oudste zoon ons ophalen met de twee fietsen want anders missen we Tim die Floky komt ophalen om naar de Landes en Bretagne met zijn kinderen op vakantie te gaan.