Vroeg uit de veren want eerst ga ik de Lauden bijwonen in de Ste Marie Madeleine Basiliek vlakbij.
De Lauden , één van de 8 gebedsmomenten van de religieuzen elke dag (Metten , Lauden, Priemen, Tertsen, Sexten, Nonen, Vespers, Completen) wordt gevolgd door een zegening van de pelgrims die dat wensen. We zijn met vijf: twee Nederlanders Dirk en Ida, een Zwitser Yannick, een Fransman en ikzelf. Het is super rustig binnen in de kerk. Nog geen toeristen, alleen een tiental deelnemers waarvan de vijf pelgrims die op het einde worden uitgenodigd naar voor te komen. De priester wenst ons een veilige reis met Gods zegen. Hij hoopt dat het motief van onze tocht zich zal kunnen verwezenlijken. Het is een ingetogen moment en ik pink een traan weg voor Rientje, Wim en Bert.
Mijn tocht zal, spijtig genoeg, ons Rientje, Bert of Wim niet terug bij ons of bij hun geliefden brengen maar als er genoeg sponsoring komt kunnen we toch anderen helpen. Dat motiveert me elke dag opnieuw om op de fiets te gaan trappen, ook als het snikheet is zoals de voorbije dagen. Na de zegen krijgen we elk een aandenken in de vorm van een kaartje met een mooie tekst en een medaille van Sainte Marie Madeleine. Daarna gaan we in de Centre Sainte Marie ontbijten. Pakken maken en wegwezen na een oprechte dank aan de twee vrijwilligers: dames die in het hoogseizoen één week per maand dit centre Ste Marie Madeleine open houden en onderhouden in een beurtrol met anderen. Het is er eenvoudig maar warm en gezellig; niet van de verwarming of het weer maar van de menselijkheid.
De Lauden in Ste Marie Madeleine met monniken en monialen (m), het herdenkingskaartje (l) met medaille en de voie verte (r) waarop ik verder fiets Santiago tegemoet
Vanaf vanmiddag zit ik dus echt op de via Lemovicensis die Aimery Picaud, (die we gisteren in het dropje Asquins ontmoetten), beschreef in wat men de eerste reisgids naar Santiago de Compostela zou kunnen noemen. De vertaling is te vinden in boekhandels onderweg en is een aanrader. Picaud was een vagante of rondtrekkende priester die in parochies tijdelijk zijn diensten aanbood als er een nood was en dan weer verder trok.
De Conseil général heeft een voie verte aangelegd die Vézelay met la Charité-sur-Loire verbindt langs super rustige wegen. De landschappen zijn groots, de wegen klein maar kronkelig en op en neer. Men kan er echt tot rust komen ook al moet er hard getrapt worden. Het gaat over Tannay, Ouanges naar Cuincy Varzy en dan Varzy zelf. Dan verder door naar Champlemy en dan naar la Charité sur Loire.
We, de 3 engelen en mezelf, kunnen niet overal stoppen want de kerkjes zijn nog dicht. Tamelijk snel zien we in Maison-Dieu de 14e-eeuwse Romaanse kerk Saint Jean Baptiste. Daarna het kasteel van St. Verain de Asnois. Vlakbij is het stadje Clamecy maar dat is uit de weg en we rijden (of vliegen) er dus niet naar toe.
Tannay is gelegen op de Canal du Nivernais die de Loire en de Seine verbindt. Langs het kanaal loopt ook een voie verte voor stappers en fietsers, maar die gaat een andere richting dan de onze. Toch is het echt een aanrader als je veel tijd hebt.
De collegiale kerk of kapittelkerk St Léger, met vroeger een kapittel van kanunniken, werd gebouwd in de 13de en de 14de eeuw. Niet groots maar ik loop even binnen want de kerk is open. Achteraan een groot schilderij van het laatste avondmaal. Een mooi uitnodigend gebouw. Opzij stevige steunberen met doorgangen waar men onderdoor kan wandelen.
De kerk Saint-Léger in Tannay mee een vlak Engels koor (l) de kerk saint Pierre van Varzy: het ronde koor met ervoor André Dupin (18de eeuws politicus (m) en de westgevel (r)
Dan rij ik verder langs Ouagne waar een priorij was van de abdij van Cluny. De église Saint-Gervais-et-Saint-Protais (XVIde) heeft enkele mooie glasramen. Ernaast staat een mooie 18de-eeuwse pastoorswoning (presbytère) die nu de mairie is of de burgemeesterswoning. Er is ook een mooie duiventil (pigeonnier of colombier) waarin duiven werden gekweekt. Lang geleden waren er ook kleine hoogovens en smidsen.
Voor ik Varzy bereik maak ik nog een ommetje langs Cuncy-les-Varzy met zijn mooie St Martin kerkje. Deze parochiekerk in flamboyante gotische stijl is van het begin van de 16de eeuw. Het volgend stadje op mijn weg is dus Varzy met de flamboyant gotische église Saint Pierre, soms Saint Pierre en Liens (in de boeien) genoemd. Dit verwijst naar het feit dat Petrus geboeid was opgesloten in de gevangenis en dat een engel hem op miraculeuze wijze kwam bevrijden. Later werd hij toch terug aangehouden en werd hij ook gekruisigd. Hij stond erop ondersteboven te worden gekruisigd. Caravaggio heeft daar een prachtig clair-obscur schilderij van gemaakt. In de buurt heb je ook nog de St Lazare kapel die een deel was van de vroegere léproserie (hospitaal voor lepra-lijders).
Van Varzy gaat het naar La Chârité-sur-loire, een middeleeuwse stad gedeeltelijk omringd door stadsmuren en gelegen aan de langste rivier van Frankrijk, de Loire. De mooie stenen brug uit 1520 laat toe de rivier over te steken. De stad is vooral bekend om zijn priorij met het Benedictijnse klooster, gesticht in 1059 die afhing van de orde van Cluny. Het is een belangrijke plaats op de weg naar Compostela. Een goed voorbeeld van de Bourgondische romaanse kunst. La Charité-sur-Loire wordt zo genoemd omdat de monniken bekend waren voor hun caritatieve activiteiten. Ze beoefenden dus echt de caritas en de mensen gaven daarom die naam aan de stad. De stad heeft natuurlijk ook heel veel met Loirewijn te maken.
De brug over de Loire (l) en de binnenkant van de Priorijkerk (m) en de Sainte-Croix toren (r) in La Charité -sur-Loire
De Notre-Dame priorijkerk is een architecturaal juweel in romaanse Cluny-stijl uit de 11de en 12de eeuw. Deze vormt samen met resten van de Heilige Kruis Kerk (Sainte-Croix) met zijn hoge klokkentoren, één geheel. Bert, Rientje en Wim hebben al beslist dat ze hier zullen slapen met een prachtig zicht op de Loire. Morgen vroeg kom ik ze wel ophalen want ik slaap water verder op. Zij zullen deze nacht wel over mij waken.
Bij de bouw van de kerk werd begonnen, met het transept en de zijkapellen en met de eerste vier traveeën van het schip. Het oude plan toont duidelijk hoe men links en rechts van het koor drie geleidelijk inspringende apsiskapellen wou bouwen zoals bijv. in Chateaumeillant of Saint Sever, allebei verder op de via Lemovicensis.
Priorij van La Charité-sur-Loire: het transept (l), een kapiteel van het koor (m) en het koor van buiten gezien (l)
In de kerk van de priorij vindt men prachtige kapitelen o.a. in het koor zoals een kapiteel met griffioenen die varken en uilen opeten of verslinden. De griffioen is een fabelachtig dier dat gedeeltelijk bestaat uit de kop en de vleugels van een arend of adelaar en uit het lichaam van een leeuw. Hij kan zowel het goede of het kwaad voorstellen. Hij is het symbool van de goddelijke macht (en ook van Christus) en hij wordt ook als de beschermer van het goddelijke voorgesteld. Zo ziet men hem ook afgebeeld aan de ingang van sommige kerken of op kapitelen .Hij verslindt op dit kapiteel uilen en varkens die allebeide kunnen verwijzen naar de duivel en het onreine.
Tijdens de Franse revolutie wordt de priorij aangeslagen en verkocht en wordt daarna voor verschillende wereldse doeleinden gebruikt. Het wordt door Prosper Mérimé, een schrijver en minister uit de 19de eeuw, gered omdat er een plan bestond om de weg van Nevers naar Parijs midden door het kerkgebouw te laten lopen…Gelukkig kon hij de kerk laten klasseren tot Monument national.
Rond de Notre Dame en Sainte Croix kerk kan men de mooie historische oude wijk bezoeken , met schilderachtige straatjes, doorgangen en trappen, de middeleeuwse stadswallen en de verschillende boekenwinkeltjes. Boekhandelaars, (ook tweedehands), kalligrafen, boekverluchters en boekbinders maken van La Charité-sur-Loire een ware boekenstad met veel boekevenementen zoals het woordfestival (festival du mot) in juni, beurs voor oude- boekwerken en bladen (foire aux livres anciens et vieux papiers) in juli, boekennacht (nuit du livre) in augustus... Daarnaast is er ook een boekenmarkt iedere derde zondag van de maand van oktober tot maart.
Na twee uur rondlopen en 80 km in de benen ga ik mijn B&B opzoeken de” Maison de la Loire” op het eilandje in de Loire waardoor de weg loopt naar Bourges. Een oude Duitse dame houdt dat open met één kamer. Ze heeft zowat alles bijgehouden van haar familie en van wijlen haar man. Haar huisje staat vol kleine en grote antieke snuisterijen. Ze is gastvrij en zet mijn fiets gewoon in de ingang zodat ik mijn batterij kan opladen. Morgenvroeg geeft ze me ook een ontbijt; dat alles voor 39 euro: ik ben een gelukkig en dankbaar man.
De avond breng ik op mijn kamer door want ik ben moe: wat met Magda bellen, foto’s versturen voor de vorige blog en aan deze blog beginnen. Morgen ga ik nog heel even naar de mooie kerk terug en dan is het fietsen naar Bourges waar me een grootse kathedraal wacht.
Meer informatie over de kerk in het algemeen en over het beeldhouwwerk en de kapitelen: Prieurale Notre-Dame de La Charité-sur-Loire (patrimoine-histoire.fr)