Na 10 dagen werk in de B & B van onze oudste zoon Peter vertrek ik vandaag samen met zijn oudste zoon Bruno, 25 naar de Via Podensis die van le Puy en Vélay naar Saint-Jean-de Pied de port loopt. Wij doen die in omgekeerde richting omdat ik terug naar huis moet uiteindelijk.
Gisterenavond is Bruno met Ryanair vanuit Stansted op Carcassonne airport geland. Hij heeft een fiets online gekocht bij Decathlon en die was eergisteren bij ons geleverd en “pièces détachées”. Na wat gesleutel heeft Bruno samen met Peter zijn fiets puik in elkaar geknutseld. In de vroege voormiddag wordt het gehele parcours door Magda en Bruno gecheckt en de kilometers per dag aangepast. Het wordt een mooie tocht met terug veel pittige hoogteverschillen.
Peter, Magda, Bruno en Yves bij het vertrek uit Servies-en-Val, Bruno en Yves vertrekken uit Rieumes
Peter brengt ons naar Rieumes met zijn camionette, samen met de fietsen, en om 13 u 30 kunnen we daar vertrekken op weg naar Auch. Morgen gaat het dan naar Aire-sur-l’Adour en dan zijn we op de Via Podensis. Het eerste stuk missen we maar dat gaat over Harambelz dat we op de Via Turonensis bezochten en over Saint-Jean-de-Pied-dePort- dat ik vorig jaar bezocht.
In Rieumes zie je onmiddellijk dat we in het baksteengebied liggen van Toulouse. Heel veel kerken en andere gebouwen werden in rode baksteen opgebouwd. Dat zie je ook aan de kerk van Rieumes. Voorbij Rieumes zitten we in de Département du Gers een schitterende streek met glooiende heuvels. De weg van Rieumes over Samatan, Polastron, naar Pessan vlak bij Auch loopt boven op een reeks heuvelruggen. Daardoor heb je aan beide kanten schitterende landschappen van zonnebloemen, maïs, kuddes, geoogste tarwe enz. Ze ontrollen zich voor onze ogen zover we kunnen kijken. Bruno is echt onder indruk van zoveel moois. Het is hard trappen geblazen want op 60 km moeten we tot bij Auch 900 meter klimmen. Gelukkig zijn de hellingen lang uitlopend en niet te steil. Op elke lange stijgende helling volgt gelukkig een lange afdaling en die zijn zalig.
De glooiende landschappen tussen Rieumes en Auch
We verlaten geleidelijk aan het gebergte of voorgebergte van de Pyreneeën en rijden naar de uitlopers van het Massif Central. Het is bloedheet maar we moeten 60 km afbollen. Bruno heeft geen e-bike maar trapt gezellig door in de echte betekenis van het woord. Liters water worden gedronken maar het is de moeite waard. We stoppen geregeld in de schaduw. Morgen moeten we 80 km doen en we hebben nu al beslist om morgen VROEG te vertrekken ten laatste rond 7 uur.
In Pessan stoppen we aan de église St Michel die vroeger in feite een gehele Benedictijnse abdij was waarvan praktisch niets overschiet.
Pessac: de kerk met typische klokkenmuur, Chantal met de sleutels, oude koorstoelen, mooie Piëta
We ontmoeten Chantal die de sleutel van de kerk bij zich heeft (want ze opent en sluit de kerk elke dag) . Ze opent de kerk terug en geeft ons een degelijke uitleg bij de mooie zaken binnen en buiten de kerk. Binnen in de kerk maken we kennis met de schilderijen van de Vlaamse schilder Smets uit het begin van de 18de eeuw. Verder is er een prachtige barokke Piëta en we maken er kennis met een voor mij onbekende heilige St Lizier, de patroonheilige van de zieke kindjes. Het gefladder op mijn schouder is een bevestiging dat ons Rientje die man ook fijn en nuttig vindt. In de tuin naast de kerk staat een overblijfsel van de kloostergang en van een oude duiventil, een pigeonnier, want monniken aten graag duiven…wie niet! Er is ook een mooie stadspoort en er zijn ook mooie huizen in vakwerkstijl.
Pessan: Stadspoort, typische huizen in vakwerkstijl en Bruno die uitrust in de schaduw
Na een laatste inspanning van 5 kilometers bereiken we de stad AUCH. We rijden onmiddellijke naar ons (klein proper ) appartementje om ons te installeren. Bruno gaat eten kopen en kookt verse pasta. De stad bezoeken deze avond zit er niet meer in want we zijn stikkapot. We rijden morgenvroeg even langs de kathedraal maar die zal zo vroeg nog gesloten zijn. Maar we zijn tevreden want we hebben vandaag ook al weer veel moois gezien en een fijne dame Chantal als gids in Pessan ontmoet. Meer heeft een mens niet nodig om gelukkig te zijn. Ik ben ook super blij dat nu Bruno aan de beurt is om met mij een stuk (10 dagen de gehele via Podiensis) mee te fietsen.
Pessan: interieur van de kerk met glasramen, schilderij van van de goede herder van de vlaming Smets en "pigeonnier" of duiventil
De voorbije drie weken waren fantastische weken samen met Floris en de volgende 10 dagen zullen even fijn zijn. Ik ben dus zeer zeker een gelukkige grootvader. Daarenboven ben ik vandaag 54 jaar zeer gelukkig getrouwd met Magda en is het ook de verjaardag van onze Moses die 13 jaar jong wordt. Hopelijk kan ik nog eens samen met hem stukken fietsen op de Camino’s in Spanje. Vorig jaar was hij er al bij en stapte zonder verpinken en zonder enige vermoeidheid de laatste 220 km op de Camino Francès; dat belooft voor binnenkort.
ik wil afsluiten met een speciale gedachte voor August (of Gust Thiry) de papa van Ina (haar man is Dafke). Ik wens hem het allerbeste en ook aan zijn lieve vrouw Simonne. Zij waren onze vroegere overburen toen we nog in de Dorenstraat in Herent woonden. Dafke en Ina zijn één van de vele koppels die al jaar en dag het gezin van Yasmine en Tim blijven steunen, zoals vele andere gezinnen. Dat verdient ook een speciale dank u.
Tot nu toe heeft onze tocht over de Via Turonensis en de Via Aragones een kleine 5000 euro opgeleverd op de rekening van het Rinus Pinifonds van de Koning Boudewijnstichting . Super bedankt aan al diegenen die ons hun financiële steun gaven. Verder kregen we ook steun voor de VZW PINI love o.a. van fietsen Lucien en enkele andere sympathisanten waarvoor ook onze oprechte dank.
We hopen dat de tocht over de Via Podensis langs de Puy-en-Vélay evenveel zal opleveren ten voordele ven de projecten die het Rinus Pinifonds steunt zoals de uitbouw van het PICU, Pediatric Intensive care unit, van de UZ Antwerpen. Ons streefscijfer voor de tocht langs de Via Turonensis en de Via Podensis samen is 10.000 euro en we zijn zeker dat onze milde gevers de middelen daarvoor zullen aanleveren. Op voorhand hartelijk dank.
De blog zal nu ook weer opgesteld en afgewerkt worden door Magda en dat verdient een special dank u zeker op onze huwelijksverjaardag.
Bruno zijn pasta is ondertussen bijna klaar.. .ik ga wat eten en ga dan onmiddellijk slapen want het is al 20 uur ondertussen. Morgenvroeg staan we vroeg op…