Dag 39, 07/05/2025: van Lalin naar ons einddoel Santiago de Compostela

We kijken er echt naar uit om Santiago de Compostela zo snel mogelijk te bereiken en we beslissen dan ook de N 525 te volgen, ook al zijn sommige stukken van de weg wat druk.

Na een lekker ontbijt, vertrek naar Santiago, de windmolens onderweg

In het begin neemt Bernadette nog wat foto’s onder andere aan een klein kerkje van de heuvelruggen waar veel windturbines  draaien en elektriciteit produceren.  Ze benadrukt dat Spanje één van de weinige landen is die erin slagen om zelfbedruipend te zijn qua elektriciteit dankzij wind-, water- en zonne-energie. Daarna besluit ze geen foto’s meer te nemen en goed door te rijden. Wat we dan ook doen want we hebben slechts 50 km te fietsen.

Onderweg naar Santiago: de rio Ulla, een mooi Galicisch kruis en een kerkje

Rond 12.30 u. rijden we langs de Camino Francès  ( de weg van de Fransen) de stad in om even later toe te komen op de Plaza de Obradoiro, daar waar in de middeleeuwen  de werkplaatsen van de ambachtslui waren die aan de kathedraal werkten. Het is volop zon en dat is super fijn. Op het plein zijn al heel wat pelgrims aanwezig die, zoals wij, juist zijn aangekomen te voet of met de fiets. Er is zelfs een man met een zware beperking die er aan komt met een soort ligfiets en alle kracht van zijn armen moet gebruiken om vooruit te komen: super moedig! Ze uiten hun blijdschap op verschillende manieren: sommigen omhelzen of huggen elkaar, ze  nemen foto’s  van zichzelf of van hun rugzak of ook van hun Compostelana diploma als ze dat onmiddellijk hebben gehaald of ze bellen met het thuisfront omdat ze er eindelijk zijn. Anderen leggen zich op de grond om te zonnen,  ze drinken wat wijn of eten iets, ze praten met andere pelgrims die juist aangekomen zijn enz. Alom is er vreugde en blijdschap  en opluchting. 

Santiago de Compostela; aankomst bij de kathedraal met aan de westkant de Torre de las Campanas (l) en de Torre de la Carraca (ratel).

Wij doen hetzelfde: we huggen elkaar, we wensen elkaar proficiat omdat we het allebei gehaald hebben, we zijn blij dat we er geraakt zijn zonder fysische problemen en zonder technische problemen  met onze fietsen en we nippen aan een 0.0 San Miguel biertje, een ADLER met een limoen smaakje.... verfrissend. We vragen aan andere pelgrims om van ons een foto te nemen met de kathedraal. Ik neem foto’s  van een groep van 5 jonge Vlamingen de vanuit Bordeaux naar hier gefietst zijn; één van hen met een Bullitt bakfiets met een platform waarop zijn rugzak vastgebonden is.   Mijn Carrie Riese & Muller bakfiets krijgt ook de nodige aandacht overal waar we aankomen... Misschien zou R &M ons eens kunnen sponsoren want die tocht was prima reclame voor een  R&M city cargo bike...met een oude man erop. Ik ben onderweg 79 geworden en het fietsen gaat nog goed. Toch voel ik ’s avonds wel dat ik goed heb doorgefietst. Wat doe ik volgend jaar als ik 80 word?

Santiago de Compostela: weerzien met Ward ; drankje op het Quintana plein

Na het genieten van het succesvolle einde van onze fietstocht (de 4de  ondertussen) , rijden we tot aan de flat waar Ward, de man van Bernadette, verblijft en online aan het werken is. Tussen twee calls in kan hij ons ook komen verwelkomen. We spreken af dat we elkaar rond  16 .15 u. zullen zien als zijn calls voorbij zijn en ik rij naar mijn hotel Loop Inn (een deel van een Bon Bosco school!), waar ik een bed heb gereserveerd in een kamer met 5 andere pelgrims.

Later zien we elkaar terug op de Praza del Obradoiro waar ik  een beetje uitleg geef over de plaats en de mooie gebouwen errond. De kathedraal natuurlijk, een romaanse kathedraal (11de en 12de eeuw)  die tijdens de 18de eeuw  werd aangekleed met een barokke buitenkant  aan de Westkant  met twee grote torens en ook  Barok aan de Noordkant met de Azabacheria gevel.

Koepel op de kruising van de kathedraal (l), zuidkant met de Torre de Berenguela of Reloj (uurwerk) (m) en barok interieur van de kathedraal

De binnenkant van de kathedraal kreeg eveneens een barok interieur. De zuidkant, de Platerias waar de zilversmeden zich nu nog bevinden, heeft nog een groot deel van de 12de-eeuwse romaanse ingang met romaanse beelden (ook van andere delen die werden verplaatst of gerecupereerd).  Vlakbij staat ook de mooie fontein mat paarden. Daarnaast staat  de 3de grote baroktoren. Aan de achterkant of oostkant op het Quintana plein staat  de ingang met de Porta Santa met errond beelden van Meester Matteo. Deze Porta Santa wordt op heilige jaren, dat zijn de jaren  tijdens dewelke de feestdag van St Jakob (25 juli) op een zondag valt, geopend . Als je dan door die deur stapt krijg je een volle aflaat en worden je zonden dus vergeven. Altijd handig meegenomen.

Santiago : de oostkant van de kathedraal met de Porta Santa (l), ingang van het rectoraat (m) en ingang van Parador Hotel Hospital dos Reyes Catolicos (r) uit de 15de eeuw.

Op het Obradoiro plein staat ook  het rectoraat van de universiteit van Santiago van begin 1495 dat zich in een oud middeleeuws lesgebouw bevindt; de ingang heeft prachtige romaanse beelden. De universiteit van Leuven werd gesticht in 1425, de oudste universiteit, Bologna in 1088, die zijn dus ouder. Recht tegenover de kathedraal aan de andere kant van het plein staan gebouwen  van o.a. de regering (Junta) van de autonome regio van Galicia enz. Rechts van de kathedraal staat natuurlijk het unieke  Hospital de Los Reyes Catolicos, Isabelle van Castilië en Ferdinand van Aragon (2de helft 15de eeuw). Het was  vroeger een  hospitaal voor pelgrims, nu een peperduur, maar prachtig ingericht Parador hotel, het oudste van de wereld uit de 15de eeuw.

Na deze kleine wandeling gaan we  naar het Bureau waar de Compostelana diploma’s worden uitgereikt. Zonder problemen krijgen we elk ons diploma en we zijn er fier op. Ik heb er al enkele thuis, maar toch doet het nog iets als je er nog één bijkrijgt voor een nieuwe  Camino die je voor het eerste hebt gedaan.  Bernadette krijgt een algemene Compostelana en een tweede met het aantal kilometers dat ze heeft gefietst: 500 km BRAVO.

Yves en Bernadette met hun Compostelana's

Daarna gaan we eerst naar de kathedraal  om die te bezoeken maar ook ,om Sint Jakob te bedanken dat we er veilig zijn geraakt en om kaarsjes aan te steken voor vrienden en kennissen aan wie we dat beloofd hebben. We gaan, op uitnodiging van Bernadette, alle drie even rustig zitten en denken aan al diegenen voor wie de tocht hebben ondernomen.  Vooral voor die collega’s of vrienden die onze steun best kunnen gebruiken zoals : Ignace en Anny (en hun overleden kinderen Bert en Kathleen), Luc en Linda, Geert en Fabienne en ook onze goede vriendin Francine Vaniscotte. We denken ook aan al onze kinderen en kleinkinderen  en  speciaal aan ons Rientje die er niet meer is, want zijn verlies blijft toch zoveel pijn doen.

We zijn ook ontzettend dankbaar voor  de morele en financiële steun van zovele vrienden en  sympathisanten  van het Rinus Pinifonds  die het fonds en de KBS toelaten iets te doen voor andere kinderen en jongeren  die intensieve en/of palliatieve zorgen nodig hebben en voor hun ouders, grootouders familieleden en vrienden. We gaan in de crypte het zilveren schrijn van de Heilige Jacobus groeten en erboven even zijn beeld bekijken dat onder een zilveren baldakijn staat omgeven door grote barokke engelenbeelden en vergulde zuilen.  Bezoekers mogen hem niet meer huggen sedert Covid. Vroeger kon dat wel. Hoogstens mag je hem even aanraken, wat we doen.

Het beeld van de H. Jakob onder een zilveren baldakijn en erboven de botafumeiro (l en m); de kaarsjes voor vrienden (r)

Langs het toeristenwinkeltje verlaten we de kathedraal . Namens het Rinus Pinifonds geef ik aan Bernadette  een kopie van de Engelse vertaling van de Codex Calixtinus,  de (eerste) 12de-eeuwse  reisgids naar Santiago de Compostela. Ward en Bernadette krijgen ook een sleutelhanger in de vorm van de bekende botafumeiro, het grootste wierookvat ter wereld dat in de kruising van het transept hangt. Het wordt op speciale religieuze gelegenheden door 5 of 6 man door het transept van links naar rechts gezwaaid. In feite zijn Bernadette en Ward wat ontgoocheld door de grootte van dat wierookvat dat ze liever nog wat (veel) groter hadden gezien.

Na ons bezoek aan de kathedraal en aan de heilige Jakobus gaan we samen boodschappen doen, want deze avond eten we samen in de flat die Ward had gehuurd vlakbij het oude centrum. Enkele klaargemaakte traiteurgerechten uit een Mercadona supermarkt smaken heerlijk met daarbij een fles witte Ribeira Santa wijn uit  Galicia.  Tijdens de maaltijd halen we herinneringen op aan de voorbije dagen die bijzonder intens en leerrijk waren op alle vlakken. Ik loop daarna terug naar mijn bed in de kamer van het LOOP Inn hostal die ik met enkele andere pelgrims deel. Ik ben vooral tevreden dat alles goed verlopen is en dat we veilig en wel in Santiago zijn aangekomen. Rientje is zoals na elke tocht al terug naar de hemel vertrokken.