DAG 6 : van VILLENA naar GRANJA DE ROCAMORA: 85 km

Vandaag is er terug stralende zon. Ik sta op en vertrek zonder ontbijt want ik had gisterenavond al mijn restjes opgegeten. Onderweg koop ik in een klein dorp bij een warme Ata bakker een grote chocolade croissant (dubbel zo groot als bij mijn bakker) en een broodje… voor 1,7 euro.

Bij het verlaten van de stad ben ik wel even naar het versterkt kasteel van Villena gefietst, want het loont echt de moeite.  Dit kasteel, Atalaya genoemd, werd gebouwd voor 1172 want de Arabieren vermelden het reeds in sommige teksten als verdediging op de grens van de vroegere koninkrijken  Castillië en Aragon. Sommigen denken dat er vroeger een Romeins Castrum stond omdat het niet ver van de Via Augusta lag maar dat werd nooit bewezen. In 1240 werd het veroverd op de Moren. In de latere eeuwen krijgt het nog te lijden tijdens alle historische  gebeurtenissen tot in de 19d eeuw. Men vindt er vele architectonische elementen terug door die eeuwen heen. Het staat mooi op een heuvel in het midden van de oude stad.

Villena: het Atalaya kasteel

Villena staat naast dat kasteel ook bekend voor het feit dat er juist buiten de stad één van de grootste gevangenissen van Spanje ligt. Helemaal afgelegen tussen ruwe heuvels in een  zeer ruig landschap. Ik kwam daar gisteren voorbij op enkele honderden meters en toch werd mijn doortocht opgemerkt  door enkele wachters op uitkijktorens omdat ik naar de kleine inrit van de camino de servicio zocht, dat zijn kleine wegjes langs de autostrades (maar helemaal afgescheiden en veilig) die voor onderhoudswerken dienen maar ook mogen gebruikt worden door fietsers of de lokale bevolking. De gevangenen hadden mij blijkbaar opgemerkt en moedigden me aan en cheerden zodra ik de moeilijk zichtbare (overwoekerde) toegang gevonden had.

Het landschap van het Parque de Montanas de la Virgen del Rosario

Ik rij van Villena door een heuvelachtig landschap met in dat landschap opnieuw veel groenten- en fruit kwekerijen over Salinas en Hondon de Los Frailès naar Granja de Rocamora . Onderweg kom ik door de prachtige berglandschap  van het Parque de Montanas de la Virgen del Rosario en na een dolle trip naar beneden  bereik ik, over het stadje Albatera, mijn einddoel. Nog een stadje dat leeft van groenten en fruit, gelegen langs de autostrade zodat ik op het einde weer een camino des servicio moet gebruiken.

Ik logeer er in B & B Josefina, in feite een benzinestation met een winkeltje en een bar waar de eigenaar ook tegelijkertijd een 8-tal kamers heeft gebouwd; alles kraaknet en spotgoedkoop. De bar gaat om20 uur open maar daar heb ik geen boodschap aan want dan hoop ik al te slapen.

Granja de Rocamora: het stadje in de verte , het kerkje

Het is 16 u 30 als ik er toekom. Ik rij naar het kleine centrum vlakbij, ga eens even naar de kerk kijken en zoek dan een supermercado (een HyperBEER what’s in a name voor een Beernaert) waar ik alles vind om  gezellig avondmaal en ontbijt te verzekeren.

Het was een warme zonnige dag en ik voel de zon branden op de huid van mijn gezicht. Vanaf de eerste dag doe ik een lichte soort polo aan met lange mouwen want anders verbranden mijn armen te gemakkelijk. Tot aan de rand van mijn short zijn mijn benen ook al bruingebrand maar onder mijn short is het zo wit als een blad papier. Het eerste wat ik altijd doe bij de aankomst is mijn fiets veilig ergens plaatsen, de batterij laten opladen, in mijn kamer mijn spannende rijshort uittrekken en mijn aanstekers aandoen om mijn voeten te laten ademen. Na aan rustige avond  en geen bezoeken, want er is in de buurt niet veel te bezoeken, er zijn alleen bergen in de buurt, val ik vlug in slaap.