Dag 19, 17/04/2025: van CORDOBA naar ALCARAJEROS

Zoals afgesproken was ik  vroeg opgestaan en rond 8 uur stond ik aan te schuiven om nog tickets vast te krijgen voor de Mezquita catedral. Ik was nummer 2 na een Ierse dame en haar man. Spanjaarden staan nooit vroeg op. Ik kreeg de lage prijs van 8 euro ipv 17 euro omdat ik jubilado (op pensioen) was; aangezien ik twee tickets vroeg, heeft de verkoper gedacht dat mijn vrouw gepensioneerde ook mee was en ik betaalde dus slechts 16 euro. Die waren echt de moeite waard om te betalen.

Cordoba: De Mezquita Catedral en de sinaasappeltuin

In feite bestaat de moskee uit een soort tuin met citrusvruchten die voor iedereen toegankelijk is en waar de reinigingsrituelen gebeurden voor men de moskee betrad.  De moskee bestaat uit een woud van dubbele  hoefijzerbogen, telkens twee boven elkaar, afwisselend met rode stenen en met beige stenen.

Cordoba: Mezquita catedral, het woud van hoefijzerbogen

De centrale gebedsnis of mihrab is nog altijd aanwezig en versierd met sierlijke teksten uit de Koran en met veel  arabesken en bloemenafbeeldingen. Geen afbeeldingen van mensen, want dat is verboden in de islam. De overheersende kleur is groen voor het aards paradijs bij de moslims.

Cordoba: Mezquita catedral, de Mihrab

Het middelste gedeelte van de moskee met de minaretten zijn verdwenen en daar heeft men een echte barokke kerk ingebouwd. Heel indrukwekkend maar helemaal niet sober zoals de moskee zelf. Veel pracht en praal om de superioriteit van het katholiek geloof te benadrukken. Toch zijn er mooie stukjes waar precies mengelingen tussen de twee zijn gemaakt. De moslims ware meesters in het werken met stuc om tekeningen te maken op nissen.  Soms zijn de twee echt samen gebracht zoals een stuk gang met hoefijzerbogen en daar bovenop in feite een gotisch stergewelf; die combinatie is niet mis.  De Mezquita-kathedraal is echt een must. Na het bezoek nog even door de steegjes lopen en de  kerk van het Franciscus klooster bekijken, binnen en buiten en een stempel voor onze credential vragen en dan zijn we rond.

Cordoba, Mezquita catedral: de kathedraal, combinatie van hoefijzerbogen en stergewelf

Rond 11 uur rijden we weg door het weidse landschap van olijfbomen maar nu zien we stilaan ook andere gewassen verschijnen zoals graangewassen.  De fietsweg die we willen berijden is in slechte staat, en we beslissen dan maar langs een grote N 432 te rijden tot groot ongenoegen van Bruno. Die weg volgen we tot El Vacar waar we stoppen om koffie te drinken en mijn batterij op te laden, want de hellingen zijn hier wel steil en (al) te lang. Het blijft heel de dag lang nogal een ruw landschap tussen op- en neergaande heuvels, en we zijn dan ook blij als het later op de dag wat vlakker wordt.

Cordoba; het klooster van Sint Franciscus, de puerto de calatraveño, het beeld voor de Spaanse burgeroorlog

Op het einde van de rit bereiken we de Puertede Calatraveno op 750 m. Vlakbij staat een standbeeld als herdenking aan de gruwel van de  burgeroorlog en de tirannie van generaal Franco. Het standbeeld stelt een grote naakte man voor die precies een vis met een hondenkop vasthoudt. Voor mij en Bruno is de symboliek niet echt duidelijk. We zoeken het later op maar vinden geen duidelijke uitleg. Daarna dalen we af tot op een brede weidse vlakte waar Alcarajeros ligt. Nu zien we allemaal eikenbomen die in groepjes op de heuvels staan. Het landschap heeft ook meer  velden met graangewassen. De eindeloze olijfboomplantages zijn gedaan.

Alcarajeros: het plein, ons hotel en de eikenbomen in de buurt

We logeren er in een hostal rural Michel Angel dat begonnen werd door de vader van de jonge dame Stefani, nadat hij vele jaren in België had gewerkt en in Vilvoorde woonde. Er is op dit ogenblik nog altijd een grote kolonie Spanjaarden in Vilvoorde die ook daar hun tradities proberen in ere te houden; Hij kon ook zeer goed Vlaams voegt ze eraan toe. Spijtig genoeg is hij 5 jaar geleden plots overleden en heeft zij haar werk in Valencia opgegeven om hier de zaak te komen runnen: die bestaat uit een café restaurant en aan de overkant van de straat het Hostal Rural, gezellig en kraaknet. ‘S avonds  gaan we er eten want ze maakt speenvarken  klaar omdat het Pasen is. Ze vestigt er ook onze aandacht op dat vanaf Witte donderdag veel winkels dicht zijn en op Goede vrijdag zijn echt alle handelszaken ook kruideniers en supermarkten gesloten. We hebben gelukkig nog wat proviand en kunnen bij haar een ontbijt krijgen morgenvroeg. Na een lekker  maal gaan we snel slapen : de dag was lang en nogal zwaar.

Cordoba: de Mezquita catedral