Dag 15: van La Calahorra naar Granada
- Magda Kirsch
- 17 apr
- 3 minuten om te lezen
Geen regen maar matige zon bij vertrek. We eten de rest van onze pizza als ontbijt en gaan dan een koffie nemen in het café naast logies. Daar ontmoeten we de Brusselse Vlaming Filip Desure, maatschappelijk werker en op stap langs de GR route vanuit de buurt van Cadiz naar Andorra en eindpunt Canal du Midi. Na een fijn gesprek, terug de fiets op en richting Granada.
Gesprek met Filip Desure, de kerk van La Calahorra en het kasteel
Eerste 25 km zijn vlak of licht naar beneden en we gaan prima vooruit in een brede vallei met links van ons de Sierra Nevada. Tot Guadix lijft dat zo en dan begint het stilaan te stijgen tot La Peza, waar we stoppen, want Bruno heeft honger. Hij eet er een typisch gerecht: jonge cabrita geit met veel look en groeten. Ik loop even naar de kerk waar de processie voor Palmzondag juist begint. Mijn fiets staat langs het parcours en een dame komt naar ons toe uit de stoet, een palmtak in de hand om te lezen wat op onze posters staat. Rinus is een kindje van alle moeders, zegt ze, en ze geeft aan Bruno 20 euro voor het fonds. We danken haar hartelijk nemen haar foto en beloven het geld in België over te schrijven naar de KBS.
De kathedraal van Guadix, Laura die 20 euro geeft voor het fonds, de processie van Palmzondag
In het dorp staat nog een mooi beeld ter glorie van de stierengevechten. Het dorp heeft ook geleden onder de Napoleontische oorlogen begin 19de eeuw maar heeft zich goed verdedigd tegen de Fransen. Na deze verpozing en het opladen van mijn batterij begint een nieuwe klim van 15 km tot op de Puerto de los Blancares van 1297 meter. Daar bovenop komen we een Duitse wereldreiziger met de fiets tegen. Hij heeft al 18.000 km gereden en is op deze reis aan dag 400. Hij heet Stephan Kögel en is tijdelijk met zijn werk gestopt om alleen maar te fietsen.
Na deze puerto een prachtige maar moeilijk afdaling van 25 km door een echt schitterend landschap van bergen, rotsen, bomen en een stuwmeer. Bruno is overweldigd en gaat, tot mijn groot ongenoegen, op een rots zitten aan de rand van een ravijn boven het stuwmeer.
Het beeld van de stierenvechter, de puerto de Blancares, Bruno op een rots bij het stuwmeer
De afdaling maakte al de pijn van de vorige dag goed en we zijn in de wolken, maar er komen nog moeilijke dagen. Granada is een stad van 240.000 mensen aan de voet van de Sierra Nevada, gekend voor zijn Moors verleden maar ook voor de samenleving die er was met christenen en Joden. Het is super druk overal, want er zijn processies van penitenten met lange rode spitshoeden op om hun gezicht te verbergen.
De Sierra Nevada, de kathedraal van Granada en Bruno met zijn opa op de mirador
Rond 15 u 30 zijn we in Hostal Nevot, eenvoudig en niet aantrekkelijk hotelletje, maar we zijn niet moeilijk. Even rusten. Ik schrijf twee blogdagen en rond 18 u 30 gaan we op stap langs de kathedraal die omzwachteld is voor werken en door de oude Albaicin, de Moorse wijk, gaat het naar de Mirador aan de kerk San Nicolas. De steegjes zitten vol toeristen en op de top is het drummen om een foto te kunnen nemen van het Alhambra en de Generalife ernaast links. De Almohaden hebben hier een prachtig paleis gebouwd en er geleefd in de 13de , 14de en in de 15de eeuw, tot ze werden verslagen door de Spanjaarden tijdens de Reconquista. In de kathedraal zijn de Reyes Catholicos begraven. Er zijn ontzaglijk veel kerken en kloosters.
Verder op wandel in Granada, het retaurant in het Albaicin
De foto’s geven jullie een idee van wat het is maar overal zijn er teveel toeristen. Onaangenaam zelfs. De toegangskaartjes zijn bijzonder duur tot 89 euro en dan moet men nog in de rij aanschuiven. Ik ben er vroeger al geweest en doe dus geen bezoek. Bruno zal later eens terugkeren als hij meer tijd heeft. De te drukke sfeer vermoeit ons nog meer
We beperken ons tot een mooie wandeling en na de mirador zakken we langs een andere weg door Albaicin af naar de kathedraal. In het Moorse deel gaan we gezellig eten en rond 22 uur liggen we in ons bed. Het was een superdag na de baaldag van gisteren. Morgen blijven we in de voormiddag nog wat Granada bezichtigen en in de namiddag rijden we naar Pinos Puente waar we nog eens in een albergue voor pelgrims slapen.

Comments