DAG 11: van L0S GALLARDOS naar ALMERIA

Als ik wakker word, slaapt onze gezellige en paradijselijke hacienda (of B&B) nog. Fabienne, de eigenares heeft mij gezegd gerust koffie te maken en  te nemen wat ik nodig heb. Ik heb alles bij zoals een chocoladebroodje van de dag ervoor, en met oploskoffie en  gecondenseerde melk , daar zit en melk en suiker in,  heb ik vlug een ontbijt; De Franse gast, Olivier,  die op bezoek is, komt mee met mij een kopje koffie drinken en stelt voor om me even de weg te wijzen. Ik moet proberen over  Alafix een gezellige” binnenweg te vinden voor fietsers, voor het grootste gedeelte van de 80 km die ik voor de boeg heb naar Almeria.

De woestijn van Tabernas

Hij wuift me uit en ik rij een kleine secundaire bocht naar beneden richting Alafix. De vreugde is echter van korte duur, want na enkele kilometers is de weg, aan de rivier versperd . Een bulldozer en arbeiders  zijn bezig  een deel van de weg die onlangs nog wegspoelde, te herstellen. Er is geen doorkomen aan. Ee man suggereert me enkele kilometers verder te rijden tot Los Collados en daar terug links te nemen naar de rivier. Ik waag het erop en verlaat opnieuw de N 340a  maar na enkele kilometers zit ik opnieuw vast in water, keien en modder. Ik had een hele tijd bergaf gereden en moest dus op een  niet verharde weg een 5-tal kilometers terug rijden, steil omhoog naar de N 340a. Mijn batterij is plots bijna 40% kwijt want ik heb een  zwaar geladen bakfiets.

Tabernas; de woestijn en het fort boven op de heuvel

Ik beslis onmiddellijk op de N 340a te blijven  ook al is dat 20 km extra. Er rijden nogal wat vrachtwagens met keien en materiaal op die weg voor de nieuwe HST- spoorlijn  die men aan het aanleggen is en tegen 11 u 30 ben ik in Tabernas, maar een met een batterij op 30%. Ik stop voor alle zekerheid  in een cafeetje en vraag of ik wat mag blijven en drink er twee cafe con leche. Na een uur heb ik terug 50 % en rij ik het laatste stuk door de woestijn van Tabernas. Zeer gekend omdat daar verschillende spaghetti Western films  werden gedraaid zoals ’The good, the bad and the ugly”: een indrukwekkend stuk dat ik fiets op een camino de servicio langs de autostrade. Gedaan met groenten- en fruitbomen, een echte woestijn. De laatste 20 km rij ik door dorpen en door de rand van Almeria, altijd langs de N 340a die me tot  vlakbij mijn hotelleke La Perla, centraal in het oude stadsgedeelte brengt. Magda is daar super sterk in om prima hotellekes in oude centra te vinden en waar ook mijn fiets binnen kan staan.

De kathedraal van Almeria,

Almeria: De kathedraal, het klooster en een zicht op de stad en de haven

Ik rust wat en begin mijn verslagen van de voorbije drie dagen te schrijven waaronder deze woensdag. Het is hier al 30 graden en ik blijf binnen tot 18 u 30 daarna maak ik een verkenningstocht langs de kathedraal waar juist een processie met kinderen bezig is.  Ik loop naar de  Alcazaba, een zeer groot fort van o.a. de Moren, boven op de heuvel, langs de Sint Jakobskerk en het klooster van de Clarissen om zo door de kleine steegjes van de oude stad naar mijn hotel terug te lopen tegen 21 uur. Ik heb wat klaargemaakte paella gekocht en het smaakt super lekker. Rond 23 uur probeer ik te slapen, maar de lokale bevolking is nogal luidruchtig, want ze komen pas laat buiten als het wat frisser is.

Almeria; de Alcazaba