DAG 10: 08 04 2025; van LORCA naar LOS GALLARDOS 85 KM
- Magda Kirsch
- 12 apr
- 3 minuten om te lezen
6 uur wakker worden; een uur nagenieten in bed en om 7 uur spring ik eruit en probeer ik rond 8 uur klaar te zijn om te vertrekken. Het wordt eentonig want het landschap blijft hetzelfde, de twee sierras links en rechts, de vele fuit- en groentenkwekerijen en de zon die blaakt aan de hemel zodat het elke dag warmer wordt, ook al lijkt het ’s morgens vroeg toch nog fris. Nu begin ik te begrijpen dat je de Camino Mozarabe en de Via de la Plata in het vroege voorjaar moet doen. Fietsen in die felle zon is nu al soms teveel voor mij. Vanaf mei tot september kan dat echt niet. De lokale mensen zeggen dat ook duidelijk: elk jaar vallen er doden, omdat de pelgrims niet voorbereid zijn op de grote warmte. Komt erbij dat op de vele velden weinig bomen staan en men dus nergens kan onder gaan staan. De seizoen- arbeiders eten hun ontbijt of vroege lunch zittend tegen een cipressenhaag als er al één is.
De eerste 30 Km zijn een aangename binnenweg die alleen door landbouwers gebruikt wordt. Vooral ’s morgens vroeg wordt er al heel veel geplukt. Overal zijn groepen seizoensarbeiders bezig. Er wordt ter plaatste nagekeken wat goed is of niet. In het veld gaat het in kratten die in grote lange witte vrachtwagens worden geplaatst en onmiddellijk naar de veiling of de markt kunnen vertrekken. Versheid is super belangrijk. Voor de rest oeverloze vlaktes van plastiek…
Het landschap tussen Lorca en Los Gallardos met fruit-en cactussenteelt
Na dertig kilometer is de mooie asfalt binnenweg gedaan en wordt het een binnenweg langs een riviertje dat de laatste weken fel de buurt overstroomde. Men is druk bezig overal de schade te herstellen en ik ben een van de weinigen die er graag door wil maar vaak niet mag. Opnieuw moet ik deze anders rustige weg verlaten en neem ik de dichtbij gelegen regionale of nationale weg. In feite is er niet zoveel verkeer op deze wegen, want iedereen neemt de autostrade. Sedert 2021 zijn de meeste tolwegen tolvrij en moeten chauffeurs niet meer betalen zodat iedereen nu de autostrades gebruikt. Voor de fietsers worden al heel lang de caminos de servicio, die langs de autostrades werden gebouwd of vroegere regionale wegen waren, opengesteld. Ook de plaatselijke bevolking en landbouwers maken daarvan gebruik .
Enkele tijd gelden is men begonnen aan een nieuwe hoge snelheidslijn voor TGV tussen Cartagena en Almeria en daardoor zijn heel war caminos de servicio voor de fietsers moeilijk bereikbaar. Daarenboven hebben ze zwaar geleden onder de voorbije stormen. Ik rij dus langs een regionale weg tot Pulpi waar ik duidelijk zie dat de kerk versierd is en voorbereid is om de Semana Santa te vieren. Van Pulpi ga ik terug de regionale weg op naar Vera en daar in de buurt kom ik langs de Cuevas de Almanzora waar heel veel grotten zijn maar ook troglodiete huizen zijn die nu niet meer gebruikt worden als woning maar door landbouwers om er o.a. hun materialen in te stockeren.
De bergen in de zon onderweg naar Los Gallardos, mijn B&B Las Gallardas
Ik bereik rond 13.30 Los Gallordos maar ik heb wat moeite om mijn B&B Las Gallardas te vinden. Het ligt volgens mijn lieve Magda nooit aan Google maps, maar het ligt aan het feit dat in niet genoeg luister. Dankzij Magda haar stem en aanwezigheid wordt ik feilloos naar de B&B geleid die wordt uitgebaat door een Française, Fabienne. Een oude hoeve mooi vernieuwd met veel bloemen en planten, echt een stukje aards paradijs met een uniek zicht op de sierra. Ik kan de keuken, de groenten en het fruit en alles in de frigo gebruiken, zomaar. Er is ook brood en haar zoon Pablo gaat met zijn elektrische step voor mij in een tankstation enkele pintjes halen. Ik neem mijn tijd om uit te rusten. Er is een zwembad maar het water is te koud. Ik eet later op de avond (opnieuw) een omelet met veel verse groenten en een pintje en ik ben de hemel te rijk;
De rest van de avond beantwoord ik mails of bedank ik vrienden of kennissen die al hebben gestort. De eerste stortingen dankzij Bernadette en haar man Ward zijn ook al binnen, want zij nodigden ook kennissen uit om Bernadette, die op het einde 500 km met me meefietst van Salamanca naar Santiago, te sponsoren. Daarna val ik in slaap maar ik weet niet juist wanneer..

Morgen is de laatste rit op de Via Augusta tot Almeria en daarna komt Bruno toe en starten we aan de Camino Mozarabe. Het wordt nog warmer en we moeten er geraken.
Kommentare