Vanmorgen ontbeten met Geert in het Centre diocesain van Reims. Hij is op stap om de via Podensis te doen van Le Puy tot t Jean de Pied de Port met een speciaal stukje tussen Vézelay en Le Puy. Hij was vroeger directeur van een lagere school en is altijd geboeid geweest door de pelgrimswegen en de door de christelijke symboliek, vooral de kleuren boeien hem. Na het ontbijt scheiden onze wegen: hij gaat te voet naar Vézelay en ik met de fiets. Een fijne man en een goed contact rijker voor mij.
Alvorens verder te fietsen laat ik 10 kilo onnuttige bagage achter dij de verantwoordelijke van het centrum… al die ballast moet je toch maar mee sleuren. Ik beloof het op te halen als ik na onze Franse vakantie terug naar huis rij.
Ik dacht dat deze dag als een fluitje van een cent zou verlopen. Vanuit Reims naar Fère Champenoise leek een makkie: 62 km. Ik had wel beslist over Rilly en Champagne te gaan en de toeristische champagne route te volgen en hier en daar een kerkje mee te pikken. Het eerste stuk door het industriële gebied in Reims vergiste ik mij en was gezellig langs en kanaal aan het fietsen in plaats van tussen de wijngaarden. Dus terug rijden en al snel was ik op de juiste weg.
kort daarna kwam ik in Rilly en Champagne en het kerkje was open...hoera! Een mooi 12de-eeuws romaans Sint Niklaas kerkje dat zwaar beschadigd werd tijdens WO II maar toch heropgebouwd is. Een mooi glasraam bekoort de toerist. Echt een bezoekje waard.
Champagnevelden en een château (m). Het Saint Nicolas kerkje in Rilly en Champagne (l) met een mooi glasraam (r)
Uren wijngaarden en kleine dorpen en Champagnekelders waarvan ik geen enkele bezoek om te proeven… Heuvel op en af. Alle wijnranken staan in bloei en overal zijn de boeren naarstig aan het werken. Zo mooi dat ik niet genoeg op de weg let en verdwaal. Rond 12 uur bel ik Magda en die zegt dat ik nog op 62 km van mijn einddoel ben, even ven ver als toen ik vertrok rond 10 uur. Mozes, mijn kleinzoon heeft Findmykids op mijn telefoon gezet, en ze kan dus altijd zien waar ik ben…Inderdaad ik heb teveel rondgereden en mijn batterij van mijn elektrische fiets is bijna leeg gezien de vele zware hellingen en heuvels. Magda helpt me terug op het rechte pad te komen. Bert, Wim en Rientje hebben daar geen last van en schijnen het plezant te vinden dat ik bijna niet verder kan. Er was ook heel veel tegenwind wat het harder maakt voor mij maar voor hen is dat geen probleem met hun aerodynamische vleugels.
Van af Condé sur Marne en Ambonnay ben je uit de Montagne de Reims en worden de wegen minder heuvelachtig en rechter. Nog weinig wijngaarden maar veel andere gewassen zoals tarwe. Mijn batterij heeft maar één streepje mee en ik vrees dat IK 100% zelf zal moeten trappen om nog een heuvel op te kunnen en dat is een onbegonnen zaak met de kilo’s bagage die ik mee heb. Mijn drie beschermengelen zijn al doorgevlogen naar Fère Champenoise om te zien hoe de kerktoren er daar uitziet om erop te overnachten. Van vrienden gesproken…
Ik beslis dus elektriciteit te zoeken maar op de middag zijn dorpjes in Frankrijk meestal doods en geen mens op stap of op straat. In de buurt van Rouffy zie ik een man geraniums planten in zijn tuin . Ik stop en ik vraag of ik even elektriciteit kan voltanken bij hem. De lieve Patrick legt mijn fiets aan een stopcontact in zijn schuur. Hij was arbeider in de wijnbouw en is nu met pensioen maar heeft zelf nog wat druiven als bijverdienste. Die verkoopt hij aan de bedrijven die champagne maken. Hij plant zijn geraniums voort en ik eet mijn lunch; nog maar eens stokbrood met wat lokale pâté de campagne en Soumaintrain kaas daar ben ik zot van. Maar zonder champagne.
Een laatste halte durf ik toch inlassen in Bergères les Vertus en dat wordt een voltreffer. Ik stel vast dat de Sainte Memmie kerk (vroeg- en gotisch) aan de buitenkant prachtig gerestaureerd is en aan de zuidkant heeft men in de grote ramen nieuwe abstracte glasramen geplaatst van de kunstenares Catherine Roch de Hellerin. Het thema van de glasramen is "Le souffle de vie incitant à l'élévation spirituelle pour atteindre la joie de vivre dans la paix et l'Amour. "
Sainte Memmie kerkje in Bergères les Vertus (r), een van de nieuwe moderne glasramen. van 2022 (l), een mooi kapiteel met zeemeermin / sirene met dubbele staart symbool van de zonde. (m)
Vlak naast het kerkje is de Mairie. Ik ga daar binnen om te vragen of ik de kerk kan bezoeken en dat mag : ik krijg van de secretaresse de sleutel mee om alles te gaan bekijken. Ze vertelt er mij bij dat de glasramen juist af waren bij het begin van de covid maar dat deze pas op 21 mei 2022 zullen ingehuldigd worden. Een unieke preview waarvan ik Motje en Magda laat meegenieten langs whatsapp op mijn telefoon. In het kerkje ook nog een mooie zeemeermin / sirene, een symbool voor de seksuele verleiding en andere ondeugden...een waarschuwing voor de gelovigen. Dat zo een klein kerkje deze dure glasramen kan bekostigen heeft alles te maken met het feit dat het een rijk dorp is te midden van de dure wijngaarden... In de Middeleeuwen was dat ook zo: de kathedralen werden gebouwd o.a. in landbouwstreken die zeer welvarend waren.
Rond 17 u 30 bereik ik moe en tevreden mijn B&B van Madame Loic. In Fère Champenoise een stadje met heel veel silo’s wat erop wijst dat ook hier veel graangewassen geteeld worden. Ik ben te lui om nog uit te gaan eten. Ik heb nog wat brood , paté en kaas over en dat wordt dan mijn avondmaal. Eentonig? Neen want ik drink er een Pelforth Brune bij die ik onderweg kocht , een super lekker biertje uit he Noorden van Frankrijk… het kan niet beter.
Comments