Om 7 u was ik op de fiets. Ik had beslist om Vézelay te bereiken over Corbigny vanuit Nevers om dat stukje van de via Lemovicensis ( de weg over Limoges) te doen dat ik toen niet had gedaan. Zoals ik gisteren zei, moet je vanuit Vézelay kiezen of je langs La Charité-sur-Loire gaat of langs Nevers. Ik had toen La Charité-sur-Loire gekozen.
Ik rij eerst even ook langs Guérigny, la cité des forges royales. In de 18de eeuw was dit stadje gespecialiseerd in het maken van zware kanonnen en ankers voor schepen. Nu is dit omgevormd tot een Museum. De kerk toegewijd aan Saint Pierre is pas in de 18de eeuw gebouwd ter vervanging van een ander die afgebroken werd. het is een voorbeeld van een Classicistische kerk.
Guérigny, la cité des forges royales: de smederij (nu museum) en de kerk
Dan fiets ik verder door naar Corbigny om er de abdij van Saint Leonard de Corbigny te bezoeken maar als ik er me aanmeld zegt een norse dame dat het bezoek alleen in de namiddag is en dat ik dus terug moet komen. Het bezoek beperkt zich dus tot het nemen van een foto van het 18de-eeuwse gebouw. Ik trek van maar naar de kerk Saint Seine van Corbigny en daar kan ik binnen. Weinig mooie dingen maar toch enkele interessante 19de-eeuwse historische glasramen.
Corbigny : abdij van Leonard en kerk van Saint Seine
Vanaf Corbigny kom ik geregeld pelgrims tegen , alleen of in groep. Een man zegt me goede dag met een duidelijk Nederlands accent en ik wens hem het beste in het Nederlands. We beginnen te praten: hij heet Koos Van Hoogmoed uit Hagerdijk in Nederland. Hij is sinds 19 juli op stap naar Santiago maar hij weet niet of hij het helemaal uitstapt. Hij hoopt natuurlijk van wel. Zijn vrouw is twee jaar geleden overleden van een zware eierstokkenkanker. Hij heeft zijn werk opgezegd en heeft de laatste vijf jaar van haar leven voor haar gezorgd. Het waren bijzonder mooie jaren samen zegt hij. Nu gaat hij op stap en heeft hij zijn vrouw in gedachten bij zich. Ik vertel ook ons verhaal van Rientje en iedereen die voor hem stapt of rijdt. Hij vindt het geweldig dat twee kleinkinderen een stuk met mij op stap gingen. Ik zeg dat ik super fier op hen ben. Dat schept banden die niet stuk kunnen. We zijn allebei met ons verhaal wat emotioneel geworden maar niemand ziet ons als we een traan wegpinken. We geven elkaar een dikke hug. Een fijne man die ik al het beste toewens voor zijn tocht.
Koos Van Hoogmoed en een mooi kruis met het passieverhaal op weg naar Bazoches
Ik wil nog een klein ommetje maken langs Bazoches voor ik in Vézelay aankom. Daar ligt in het kleine kerkje Vauban begraven, de grote strategische militaire bouwheer van Lodewijk XIV. Hij werd geboren in St Léger dat nu St Léger-de-Vauban wordt genoemd. Daar vlakbij ligt de abdij van La Pierre-qui- Vire waar de monniken jarenlang de Zodiac boekenreeks over romaanse kunst hebben gepubliceerd. Dankzij deze monniken is elke romaanse steen, beeld, kerk of kapel enerzijds gefotografeerd en anderzijds beschreven. Een weldaad voor de mensheid.
Kerk van Bazoches met het graf van Vauban
Ik bezoek dus het graf van Vauban die vele verdedigingen bouwde rond steden in Frankrijk en ook in België. Hij bouwde o.a. de verdedigingen rond Ieper. Zijn graf is heel eenvoudig. zoals dat van de rest van zijn familie. Buiten naast de kerk staat een buste van hem Hij werd uiteindelijk 74 jaar. Niet mis in die tijd. Daarna ga ik een foto nemen van het kasteel niet ver van het kerkje waar hij begraven is. Het kasteel is dicht van 12 tot 14 en ik heb geen zin om te wachten want kastelen boeien me niet echt. Een paar foto’s laten je zien dat het een middeleeuws kasteel is dat later werd aangepast en gedeeltelijk herbouwd.
Buste en gedenkplaat voor Vauban; kasteel van Bazoches
Van Bazoches rij ik verder door richting Vézelay en ik kom ook langs saint Père-sous-Vézelay. De Notre-Dame kerk verving de parochiekerk Saint-Pierre die in brand werd gestoken tijdens de godsdienstoorlogen. Oorspronkelijk was het een eenvoudige kapel, maar ze werd in de 13e eeuw herbouwd door de monniken van Vézelay. Het is een van de mooiste gotische gebouwen van Bourgondië. Het dorp werd bezet door de Engelsen in 1360 en in brand gestoken door de protestanten in 1569. De kerk werd in de 19e eeuw gerestaureerd (o.a. door Viollet-le-Duc). Op de toren staan veel engelen en Rientje is nog altijd even zot van al die engelen.
Saint-Père-sous-Vézelay: O.L.V. kerk
Voorbij saint Père-sous-Vézelay is het even hard doortrappen want het stijgt ongeveer twee kilometer naar boven op de fameuze berg van Vézelay waar de kathedraal-basiliek met de relieken van Maria Magdalena zich bevinden. Het huis voor pelgrims, Sainte Marie Madeleine, is juist voor de basiliek gelegen aan de rechterkant. Ik ben er vorig ook gaan logeren. Het is ongeveer 15 uur als ik toekom in ik mag van de hospitalier, dat zijn vrijwilligers, en in zijn geval Luc een vrijwilliger van Dinant, die het pelgrimshuis open houden, al onmiddellijk mijn fiets binnenzetten en laten opladen. Hij is bijzonder vriendelijk, wenst iedereen welkom, schenkt water of koffie uit en helpt later zelfs de bagage naar boven te dragen. Samen met een dame, die verantwoordelijk is voor de kamer van vrouwen, zorgt hij voor het onderhoud van de slaapzalen en andere lokalen; ook voor het ontbijt. Zij helpen op alle mogelijke vlakken ook als je pijnlijke voeten hebt of een dokter nodig hebt enz. Ze geven vriendelijk alle nuttige informatie over de diensten in de abdijkerk.
Aankomst in Vézelay langs de Tour des Ramparts en de H. Magdalenabasiliek
Ik loop toch even binnen in de basiliek want ik moet voor maagd een foto maken van de H. Maria Magdalena die ik vorig jaar vergat te fotograferen. Ik wil ook even stilstaan bij het prachtige timpaan van Pinksteren in de narthex en ook even rondwandelen in de kerk zelf om enkele van de unieke kapitelen te bewonderen. Voor meer informatie van zowel de kerk van Saint Père-sous-Vézelay of van de kathedraal-basiliek van Vézelay kan je terecht op mijn blog van vorig jaar 2022 op de volgende links: https://www.rinus-pinifonds.eu/post/dag-8-van-tonnerre-naar-v%C3%A9zelay-en-de-montagne-sacr%C3%A9e en https://www.rinus-pinifonds.eu/post/dag-9-rustdag-met-een-bezoek-aan-saint-p%C3%A8re-sous-v%C3%A9zelay
Vézelay: H. Magdalenabasiliek met Pinkstertimpaan en beeld van beeld van de H. Magdalena
Om 16 uur begint de inschrijving van de pelgrims op basis van je credential boekje dat je moet bij hebben met stempels om te bewijzen dat je een echte pelgrim bent. Teveel mensen probeerden de laatste jaren goed te logeren op kosten van de monniken en monialen van Vézelay. Zij hanteren nog het “donatieven” systeem. Dat betekent dat je geen vaste prijs betaalt. Je krijgt een bed in een slaapzaal voor 12 à 15 mannen of een kleinere kamer van 10 voor de vrouwen want er zijn minder dames die pelgrimeren. Je krijgt lakens en ’s morgens een ontbijt brood, boter en confituur en lekkere koffie met melk of suiker of natuurlijk thee of chocolademelk; echt Frans.
Na de inschrijving mag je zelf een bed kiezen. Ik was als eerste aangekomen en mocht dus als eerste een bed kiezen. ik kies altijd een hoek bij een raam vlakbij de toiletten en de douches. Nuttig als je ’s nachts moet opstaan op mijn leeftijd. Iedereen moet zijn schoenen uitdoen als ze in de slaapzaal binnen gaan. Het licht gaat om 21 u 30 uit en dan wordt iedereen verwacht geen lawaai te maken of licht aan te steken. Iedereen staat immers vroeg op en het ontbijt kan vanaf 6 u 15 of 6 u 30.
Vézelay: H. Magdalenabasiliek; slaapzaal voor de pelgrims en mijn bed
Je betaalt zoveel als je wil maar het minimum is 15 euro. Je steekt het geld gewoon in een doos die aan de muur hangt. Er is geen avondmaal maar iedereen kan de keuken gebruiken of er iets opeten dat hij of zij mee heeft. Ik heb voor de eerste keer een pizza gekocht aan een automaat die de pizza aflevert op 5 minuten tijd. Ze zit in een soort aluminium verpakking die zelf vastzit in een kartonnen doos. Het is echt lekker en kost maar 12 euro. Dat kwam van pas want het kleine Vidal winkeltje was om één of andere reden gesloten. Ik had zelfs nog een pintje van de dag ervoor en ik heb een lekkere maaltijd. Ik eet samen met andere pelgrims.
ik maak aan tafel kennis met een andere Yves, uit Maastricht die morgenvroeg aan zijn tocht naar Santiago begint. Hij heeft een dochter Iefke van 13 die zwaar epileptisch is en waarover hij super bezorgd is. De geneesheer en zijn psycholoog hebben hem aangeraden zijn dochter wat zelfstandiger te laten worden. Zo is hij vertrokken naar Santiago. Hij weet niet hoelang hij onderweg zal zijn. Rond mij zitten ook Fransen en Zwitsers. Een Franse dame spreekt me aan in het Nederlands want ze heeft een toekomstige schoondochter die Nederlandse is en ze wil echt Nederlands kennen. Ik probeer met haar wat te praten en ze waardeert dit echt. Ze aarzelt nog wat maar het lukt al.
Vézelay
Rond 20 u 30 zeg ik aan iedereen goeie avond want ik ben moe en morgen staan er weer 100 km te wachten van Vézelay naar een klein dorpje Montfey boven Saint Florentin een stuk boven Auxerre. Ik wil proberen onderweg Auxerre te bezoeken en ook de cisterciënzer abdij van Pontigny. We zien wel of dat lukt. Tot morgenvroeg. Al snel is de slaapzaal vol en gaan alle lichten uit en wordt het stil.
Comentarios