Bruno is gisterenavond goed in Lyon aangekomen op zijn hotel en heeft een verpakking gevonden om zijn fiets in op te bergen. Deze morgen stuurde hij me bericht dat alles OK was in de luchthaven en hij wenste me een veilige terugtocht naar Leuven. Later op de dag kreeg ik dan langs Magda een bericht dat hij veilig met zijn fiets in Oxford was aangekomen.
Deze morgen werd ik zoals gewoonlijk (te) vroeg wakker om 5 uur. Toen ik het raam opendeed was het pijpenstelen aan het gieten en ik dacht dat ik niet onmiddellijk zou kunnen vertrekken. Tegen 6 u 30 was het gestopt en om 7 uur was ik al op de baan naar Brioude. Er is geen andere mogelijkheid dan Le Puy-en-Vélay te verlaten dan te klimmen en het gaat lang en goed bergop maar de frisse benen leveren ‘s morgens goed werk en het vordert goed.
Ik zie in de verte een aanduiding van la Forteresse de Polignac en kan het niet nalaten om wat dichterbij te gaan fietsen. Met de bouw werd begonnen in de 10de eeuw, natuurlijk op een strategische plaats langs belangrijke wegen. Ze is gelegen boven op een klein plateau of afgestompte vulkaan en kon 800 man herbergen.
De forteresse de Polignac in de regen en de mist; dreigende wolken boven het Massif Central, het dorpje Borne met zijn typische kerkje
Even dacht ik eraan van een ommetje te maken naar de abdij van La Chaise Dieu, een extra 35 km maar gelukkig luisterde ik naar mijn gezond verstand dat me deed opmerken dat ik al moe genoeg ben zonder extra inspanningen te leveren. Het begon lichtjes et regenen en de weg bleef maar stijgen en het wordt alsmaar frisser. ik stop in Fix-St-Geneys om een extra polo aan te trekken en later nog een dikke hoodie van het Rinus-Pinifonds plus mijn regenjas. Een oude man (80 jaar) komt even zeggen dat hij vroeger veel gefietst heeft maar dat hij nu de benen niet meer heeft om het te doen. Hij heet Emiel Prévot, komt uit het Noorden, uit de buurt van Calais. Hij is van Vlaamse komaf; Hij zegt dat prévot provoost of gendarme betekent. Hij vertelt me dat zijn vrouw 8 jaar geleden overleden is van een hersentumor “foudroyant” (bliksemsnel) . Gelukkig heeft zijn kleindochter dat jaar een baby gekregen en hij is zot van zijn achterkleinkind. Hij wenst me het beste en loopt bij de beenhouwer binnen.
Col de Fix-St-Geneys, het dorpje en Emile Prévot
De weg blijft maar stijgen en ik verwachtte het niet echt. Het wordt maar frisser en natter en mistiger. Uiteindelijk zie ik waarom. Ik ben tot 1116 meter geklommen en ga over de Col de Fix-St Geneys. In het naar beneden rijden krijg ik het alsmaar kouder want het is slechts rond de 10 graden en gisteren was het nog meer dan 34 graden in Le Puy-en-Vélay. Ik begin letterlijk te klappertanden en mijn handen zijn ijskoud en beven. In het dorpje St Georges- d’Aurac zie ik langs de N 102 een bistro, Le 201, die open is, en ik stop om iets warms te drinken. Ik drink twee café crême na elkaar met warme melk erin en blijf nog wat binnen zitten. Dan terug de fiets op om verder voorzichtig af te dalen, want het wordt alsmaar drukker op de weg. Het weer verbetert gelukkig en het feit dat ik geregeld toch nog stukjes omhoog moet, doet mijn lichaam terug op temperatuur komen. Ik voel me geleidelijk aan beter en terug opgewarmd. Magda was ongerust en nu opgelucht.
Noodstop in ST. Georges-d'Aurac; le Vieil Brioude
De N102 wordt alsmaar drukker (het is de laatste zondag van de vakanties) en deze weg verandert van twee baanvakken alternerend in drie en plots worden het 4 baanvakken waar de auto’s 110 km/uur mogen rijden. Dat wordt te gevaarlijk en ik vind een andere rustigere weg op Google maps die me rustig en veilig eerst naar het oude dorpje Le Vieil Brioude brengt, mooi langs de rivier de Allier gelegen op een hoogte, en met een mooi kerkje. Zo bereik ik na nog eens 5 km op en neer het (nieuwe) Brioude. Nieuw is dan ook nog middeleeuws. Ik stop aan de supermarché Casino die op zondag open is en naast mij stopt een andere fietser om ook inkopen te doen. Hij is van Muizen bij Mechelen en komt hier in de streek met zijn speciale fiets rondtoeren. Hij is met de wagen tot hier gekomen en gaat overmorgen terug naar huis.
Kerkje van Le Vieil Brioude, ontmoeting met Tom uit Muizen en basiliek Saint Julien in Brioude
Ik bel naar de eigenaar van het appartementje dat Magda voor mij geboekt heeft op 100 meter van de super mooie romaanse kerk van Saint Julien de Brioude en ik kan onmiddellijk de code krijgen om binnen te gaan. Om 13 uur zit ik al binnen en kan ik op adem komen en iets eten. Het weer is ondertussen nog verbeterd en er is zelfs al wat zon. Om 14 uur ben ik de deur uit want ik wil de kerk en het dorpje grondig bekijken. Er is al heel wat volk op stap want morgen , 28 augustus, is het feest van de heilige Saint Julien van Brioude, een heilige uit de 4de eeuw. Vandaag wordt dat gevierd omdat het zondag is en er is zelfs een soort carnavalstoet die aan de rand van het stadje rondtrekt en er is ook een kermis.
Brioude: Basiliek St Julien
In de kerk neem ik een ticket bij een gids die om 14 u 30 een rondleiding geeft en het worden twee boeiende uren met een groepje van 6 mensen. Het is weer een romaanse kerk in de typische stijl van de Auvergne, gebouwd begin 12de eeuw; Veel abstracte tekeningen aan de buitenkant in verschillende kleuren. Een mooie achthoekige toren staat op de viering . Er werden verschillende soorten graniet en basalt gebruikt vaak van vulkanische oorsprong wat een grote verscheidenheid aan kleuren geeft. Binnenin mooie zuilen, kapitelen en ook veel fresco’s op de zuilen en ook op het plafond boven de narthex achteraan met een Christus in een mandorla omgeven door alle hemelscharen of soorten engelen. Dat interesseert Rientje heel sterk zoals gisteren ook in de Maison des Anges op de Aiguilhe St Michel in Le Puy en Vélay.
Brioude, basiliek St Julien: fresco's op de zuilen, Jezus in een mandorla en de keienvloer
Wat heel fel opvalt is ook de vloer die volledig uit onregelmatige keien bestaat en pas einde vorige eeuw terug werd ontdekt. Hij zat verborgen onder een vloer die men boven de oorspronkelijke vloer had aangebracht in de 16d eeuw. Tenslotte heeft men in 2008 nieuwe moderne abstracte glasramen in de kerk aangebracht. De vroegere glasramen werden allemaal vernietigd tijdens de Franse revolutie. Er werd een wedstrijd uitgeschreven die gewonnen werd door een dominicaan van Koreaanse oorsprong maar in Frankrijk Kunsten had gestudeerd. Deze Kim En Joong heeft daar een zeer kleurrijk geheel van gemaakt dat tot heel veel controverse leidde. Zo erg dat de plaatselijke aartsbisschop de nieuwe glasramen niet wilde inwijden. Het was uiteindelijk onze Mgr Dekesel van Mechelen die bereid werd gevonden om ze te komen inwijden. Ik vind ze persoonlijk prachtig in dat romaanse gebouw.
Brioude, basiliek St Julien: icoon van St. Julien, crypte van St. Julien, kapiteel van twee zeemeerminnen (mannen!) symbool van wellust
Na twee uur rondleiding ben ik nog even door het stadje gewandeld en daarna ben ik naar mijn appartementje teruggegaan om mijn blog van de dag te schrijven; ik betrap er me op dat ik meer en meer met Magda bel. We missen elkaar en kijken ernaar uit elkaar terug te zien. Overmorgen vliegt Magda naar huis van Carcassonne en onze schoondochter Vero gaat ze ophalen samen met onze kleinzoon Jacob. Dat wordt voor beiden een feest want ze hebben elkaar gemist. Ik mis ons Jacobje ook maar het duurt nog veen voor ik thuis ben. Morgen verder fietsen naar Clermont-Ferrand over Issoire. Maar eerst een nachtje goed rusten. Hopelijk is het weer dan ook beter.
Brioude, basiliek St Julien: een modern glasraam, Maria vlak voor de bevalling van Jezus; een van de oude huizen in Brioude
Comentaris