De dame die me de gîte pélerin heeft verhuurd (voor 20 euro) , heeft me verwittigd dat ik ten laatste om 7 u weg moest zijn, want het is op zaterdag, marktdag en juist voor het pelgrimshuis is de markt. Markten zijn hier heilig en als ik de voordeur open zet om mijn fiets buiten te rijden om7 uur staat al een lichte vrachtwagen met twee wielen op de stoep. Tassen terug van de fiets en dan de fiets wat verder parkeren en terug opladen. Een beetje na 7.15 u rij ik al op de D 35 richting Bédarieux met einddoel Salvetat-sur-Agout, een tocht van een kleine 90 km.
Parc naturel du Haut-Languedoc vroeg 's morgens
Het is fris en de zon begint nog maar pas over de horizon te klimmen. Onmiddellijk stijgt de weg en blijft stijgen gedurende 25 km tot op meer dan 600 meter. Het landschap wordt alleen maar mooier want ik rijd door het Parc Régional du Haut Languedoc. Het is moeilijk om de Voie d’Arles geregeld met de fiets terug te vinden want die Camino loopt eerst door de Cévennes en dan door de Haut-Languedoc met als eerste grote stad Castres waar ik morgen zal doorkomen. De natuur is hier wondermooi, zoals je ziet op de foto’s. Na de eerste col , vijf kilometer met een stijgpercentage van 9,7%, krijg ik een bravo langs de weg. Daarna is het een lang stuk naar beneden maar ik laat mijn fiets nooit meer dan 45 km snel bollen. Het is naar beneden tot in Bedarieux waar ik op de D 908 terecht kom.
Bravo langs de kant van de weg. De mooie natuur. Bédarieux
Ter hoogte van de mooie oude spoorwegbrug zegt een Fransman op de fiets vriendelijk goeie morgen. Hij heeft ook zware zakken bij en vertelt dat hij een maand met de fiets op stap is geweest. Hij is een IT ingenieur in Toulouse en heet Ulysses; Zijn ouders hielden van reizen en gaven hem een naam die doet dromen van reizen; hijzelf reist graag met de fiets. Hij raadt me aan hier vlakbij op een voie verte te gaan die langs het mooie dorpje Olargues loopt en vandaar kan ik de zeer steile Col de Fontfroide nemen tot op meer dan 900 meter. 20 km daar voorbij ben ik in Le Salvetat-sur Agour terug op de voie d’Arles . Deze voie verte (op een oude spoorweg) is gewoon schitterend, niet ver van de oude pelgrimsweg, loop hij halfweg de flanken van de heuvels in een uitgegraven bedding die rustig omhoog klimt door een reeks tunnels. Je ziet dus heel wat oude dorpjes onder jou liggen, terwijl je die voie verte afrijdt. Het is een inspanning die beloond wordt met prachtige landschappen. Zo bereik ik het mooi gelegen Olargues.
Ulysses; De oude spoorwegbrug, en het dorpje Olargues
Onmiddellijk buiten Olargues wordt het opnieuw ernst en moet ik de D 14 op naar de gevreesde Col de Fontfroide. Er staat een bord met de waarschuwing 11 Km stijgen tegen 6, 9%. Ik moet drie keer stoppen om op adem te komen, een fles water gedeeltelijk over mijn hoofd te gieten en een andere fles gedeeltelijk leeg te drinken. Het stuk voor de top is adembenemend mooi en een echt ruw rotslandschap.
Olargues en de steile weg naar de Col de Fontfroide
500 meter naar benden is het landschap pkots een heuvelachtig landbouw landschap met velden die gemaaid zijn en waarop rollen stro klaar liggen om afgevoerd te worden. Er zijn terug veel bomen en veel kleine riviertjes .Zo bereik ik rond 13.45 u. le Salavetat-sur-Agout, dus ongeveer 7 uur na mijn vertrek uit Lodève. De office du tourisme is dicht tot 15 u maar ik eet daar mijn picknick op. Al snel krijg ik de sleutel van het pelgrimshuis en kan ik me installeren. Eerst ook douchen en de wonde op mijn bil verzorgen en dan kan ik het dorpje verkennen.
Beneden in de vallei na de col de Fontfroide. Le Salvetat-sur-Agout op de camino. Office du tourisme
Het is een typisch rond en versterkt dorpje boven op een heuvel. Niet erg aantrekkelijk maar gekend als doorgangsdorp voor de pelgrims en ik zie er maar één in de kamer naast mij. Ik volg de circuit historique in het dorp doorheen kleine deurtjes, steegjes en trappen.
Na een sobere maaltijd ga ik mijn blog schrijven.Ik zoek pelgrims op de weg, maar ik zie er heel weinig. Sommigen zeggen dat de meeste pelgrims pas terug op stap gaan vanaf begin september. Gisteren was ik alleen in het pelgrimshuis in Lodève met 8 bedden, verdeeld over drie kamers met één pelgrim (ikzelf). Vandaag zijn er 9 bedden verdeeld over 3 kamers en ook nu zijn we slechts met 2. We hebben ons dus elk in één kamer geïnstalleerd. Dit is een pelgrimskamer van de gemeente voor 10, 85 euro voor een nacht. Je krijgt een papieren onderlaken en een sloop om ’s morgens allebei in de papierbak te gooien.
Le Salvetat-sur-Agout: oude huizen, toegang tot het dorp. De tweede pelgrim, in de gîte nog een ITer
Morgen ga ik over Castres naar Avignonnet-en-Louregais langs de N-weg van Toulouse naar Narbonne op 100 km van ons huis in Serviès-en-Val. Dan ben ik vlakbij de mooie canal du Midi, maar geen tijd om naar ons huisje te gaan. Peter en Kim, zijn partner, komen naar mij toe en dan kunnen we gezellig gaan eten. Het waren qua natuur schitterende dagen na het overweldigende culturele Arles en St Gilles. Ik heb wel hard gezweet maar het doet me deugd en Rientje geniet ervan achter op mijn fiets.
Bình luận